แขวงมหาพฤฒาราม

มหาพฤฒาราม เป็นหนึ่งในห้าแขวงของเขตบางรัก กรุงเทพมหานคร

ประวัติ

ชื่อแขวงนี้มาจากชื่อวัดมหาพฤฒารามวรวิหาร เป็นอารามเก่าที่ไม่ทราบต้นกำเนิดอย่างแน่ชัด เดิมมีชื่อว่า "วัดท่าเกวียน" ชื่อของวัดมาจากตำนานของพระเจ้าอู่ทอง พระมหากษัตริย์ในตำนานของสมัยอยุธยาซึ่งได้อพยพหนีจากโรคห่าซึ่งเป็นโรคระบาดในขณะนั้น พระองค์เสด็จด้วยเกวียนและจอดในบริเวณนี้ แต่มีผู้กล่าวว่าบริเวณนี้เป็นที่พักของผู้เดินทางมากับเกวียน

ต่อมาพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานนามวัดว่า "วัดตะเคียน" และร่วมสร้างวัดใหม่กับเจ้าฟ้าจุฬาลงกรณ์ พระราชโอรสของพระองค์ (ต่อมาเป็นพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว) วัดนี้ได้รับการบูรณะและยกระดับเป็นพระอารามหลวง พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงเปลี่ยนนามวัดเป็นวัดมหาพฤฒารามวรวิหาร

วัดนี้ถือเป็นวัดที่เก่าแก่ที่สุดและโดดเด่นที่สุดในพื้นที่นี้ จุดเด่นของวัดนี้คือผนังอุโบสถที่มีจิตรกรรมเกี่ยวกับหลักธุดงควัตร 13 ของพระพุทธศาสนา ในวิหารมีพระพุทธรูปปิดทอง มีความยาวจากพระบาทถึงพระเกตุมาลา 19.25 เมตร เป็นพระพุทธรูปที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 2 รองจากพระพุทธรูปที่วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหารบนเกาะรัตนโกสินทร์

อาณาเขตติดต่อ

มหาพฤฒารามถือเป็นแขวงที่อยู่เหนือสุดของเขตบางรัก ล้อมรอบด้วยแขวง (ตามเข็มนาฬิกาจากบน) ดังนี้

ทิศเหนือและทิศตะวันออก ติตต่อกับแขวงรองเมืองและแขวงวังใหม่ (เขตปทุมวัน) มีถนนพระรามที่ 4 เป็นเส้นแบ่งเขต
ทิศใต้ ติตต่อกับแขวงสี่พระยาและแขวงบางรัก (เขตบางรัก) มีถนนสี่พระยาและถนนเจริญกรุงเป็นเส้นแบ่งเขต
ทิศตะวันตก ติตต่อกับแขวงตลาดน้อย (เขตสัมพันธวงศ์) มีคลองผดุงกรุงเกษมเป็นเส้นแบ่งเขต