Paris Yeraltı Mezarlığı

Paris Yeraltı Mezarlığı (Catacombes de Paris), altı milyondan fazla insanın kalıntılarını barındıran, Fransa'nın Paris kentindeki yeraltı mezarlığıdır. Paris'in antik taş ocaklarını güçlendirmek için inşa edilen ocaklar, Barrière d'Enfer'in (Cehennem Kapısı) güneyine doğru uzanıyordu. Yeni bir mezarlık fikri, şehrin mezarlık sorununu çözmek için ortaya atıldı. Hazırlık çalışmaları, Kutsal Masumlar Mezarlığı çevresindeki 1774'teki bir dizi bodrum duvarının çökmesinin, mezarlığı ortadan kaldırma önlemine bir aciliyet duygusu eklemesinden kısa bir süre sonra başladı ve 1786'dan itibaren, her gece üstü kapalı vagonlar, Paris'in çoğu mezarlığından kalıntıları bir maden ocağına nakletti.

Mezarlık, 19. yüzyılın başlarında konserler ve diğer özel etkinlikler için yeni bir mekan haline gelene kadar büyük ölçüde unutulmuş halde kaldı, daha fazla yenileme ve Place Denfert-Rochereau çevresindeki inşaattan sonra 1874 yılından itibaren halkın ziyaretine açılmıştır. Yeraltı Mezarları, 2013 yılından bu yana Paris Müzeleri tarafından yönetilen on dört Paris Şehri Müzesi arasında yer alıyor. Kemik yığını, Paris'teki yer altı madenlerinin yalnızca küçük bir bölümünü oluştursa da, Parisliler genellikle tünel ağının tamamına yer altı mezarları adını verirler.

Yeraltı mezarları, Paris'te gömülü olan Fransız tarihinin birçok ünlüsü de dahil olmak üzere altı milyondan fazla Parislinin kemiklerini bir araya getiriyor. Ancak onların kalıntıları milyonlarca kimliği bilinmeyen Parislinin kalıntılarına katıldı ve bugüne kadar hiçbirinin kimliği belirlenemedi.

Taş ocaklarının ilk Genel Müfettişi ve kemiklerin konsolidasyonundan ve transferinden sorumlu olan Charles-Axel Guillaumot, 1807 yılında Sainte-Catherine mezarlığına gömüldü ve içindekiler daha sonra yer altı mezarlarına taşındı. Fransız tarihinin birçok ünlü şahsiyeti son dinlenme yerini kemik mezarlığında buldu. Bazıları; Nicolas Fouquet, Louis XIV'in maliye şefi, Filles-de-la-Visitation-Sainte-Marie manastırına gömüldü, 1793'te nakledildi. Bakan Colbert, Devrim sırasında ihlal edilen Saint-Eustache kilisesinin mahzenine gömüldü ve Yeraltı Mezarlarına nakledildi.

Saint-Paul kilisesinden Rabelais, François Mansart, Jules Hardouin-Mansart, demir maskeli adam ve hatta Jean-Baptiste Lully'nin kalınıtları, Saint-Étienne-du-Mont kilisesinden Racine, Blaise Pascal ve Marat'nın, Saint-Sulpice ve Montesquieu'nun kemikleri, Saint-Benoît mezarlığından, gravürcüler Guillaume Chasteau ve Laurent Cars'ın, Charles ve Claude Perrault'un yanı sıra taş ocağı müfettişi Louis-Étienne'in amcası Héricart de Thury'nin ve Charlotte Corday mezarları, Restorasyon kapsamında Errancis mezarlığından kemiklerin taşınmasıyla Danton, Camille Desmoulins, Lavoisier ve Robespierre de yer altı mezarlarına aktarıldı.

Kaynakça