Park Lane

Park Lane – ulica w centralnym Londynie, na terenie gminy City of Westminster, biegnąca na długości nieco ponad 1 km, od Marble Arch na północy do Hyde Park Corner na południu. Rozdziela Hyde Park na zachodzie od dzielnicy Mayfair na wschodzie. Na ulicę składają się dwie jezdnie przedzielone pasem zieleni z nasadzonymi drzewami. Park Lane stanowi ważną arterię komunikacyjną jako część wewnętrznej obwodnicy Londynu (Inner Ring Road).

Przeważająca część zabudowy ulicy pochodzi z XIX i XX wieku i ma charakter mieszkalno-biurowy. Wzdłuż ulicy znajdują się liczne luksusowe hotele.

Historia

Pierwotnie była to wąska droga, prowadząca wzdłuż wysokiego, ceglanego muru wyznaczającego wschodnią granicę Hyde Parku. Wschodnią stronę ulicy zaczęto zabudowywać w połowie XVIII wieku. Wniesiono wzdłuż niej wówczas liczne rezydencje arystokratyczne, z których większość nie przetrwała do czasów obecnych. W epoce wiktoriańskiej ulicę zaczęto postrzegać za jedną z najbardziej prestiżowych w londyńskiej stolicy. Sprzyjało temu otwarcie w latach 20. XIX wieku zdobionej bramy prowadzącej do Hyde Parku, ulokowanej przy południowym krańcu ulicy, a także wyburzenie ogradzającego park muru. W latach 1960–1963 ulica została poszerzona o pas terenu parkowego, w następstwie czego uzyskała obecną, dwujezdniową postać.

W kulturze

Odniesienia do ulicy, odzwierciedlające jej prestiżowy charakter, znajdują się w XIX-wiecznej literaturze, m.in. w twórczości Williama Thackeraya i Anthony'ego Trollope'a. Przedmiotem opowiadania Pusty dom z cyklu o Sherlocku Holmesie autorstwa Arthura Doyle'a jest rozwiązanie zagadki fikcyjnego morderstwa, dokonanego w domu przy Park Lane.

Park Lane widnieje na standardowej, brytyjskiej planszy do gry Monopoly, jako druga pod względem wartości nieruchomość, ustępując pod tym względem jedynie dzielnicy Mayfair.

Przypisy