Ουέστμινστερ

Το Ουέστμινστερ (αγγλικά: Westminster) είναι περιοχή του κεντρικού Λονδίνου, εντός της πόλης του Ουέστμινστερ στην βόρεια όχθη του ποταμού Τάμεση. Εντός της μικρής έκτασης των 1,6 τ.χλμ, βρίσκονται συγκεντρωμένα μερικά από τα σημαντικότερα ιστορικά κτήρια του Λονδίνου, όπως τα ανάκτορα του Ουέστμινστερ όπου στεγάζεται το βρετανικό κοινοβούλιο, το αββαείο του Ουέστμινστερ στο οποίο είναι ενταφιασμένοι οι βασιλείς και οι ιστορικά σημαντικές προσωπικότητες, τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ η οποία είναι η κύρια βασιλική κατοικία, και η Ντάουνινγκ Στρητ αριθμός 10 η οποία είναι η πρωθυπουργική κατοικία καθώς και πολλά από τα υπουργεία της βρετανικής κυβέρνησης επί της οδού Ουάιτχωλ. Οι πλησιέστεροι σταθμοί στην περιοχή είναι ο σταθμός του Ουέστμινστερ, σταθμός του Σαιντ Τζέιμσις Παρκ, και ο σταθμός του Ουότερλου.

Τοπωνύμιο

Η ονομασία Ουέστμινστερ προέρχεται από την παλαιά ανεπίσημη ονομασία της μονής του αγίου Πέτρου (η οποία μετέπειτα εξελίχθηκε στο αββαείο του Ουέστμινστερ) δυτικά από το Σίτι του Λονδίνου, η οποία στην καθομιλουμένη της εποχής προσδιοριζόταν και ως Ουέστ Μίνστερ (Δυτική μονή, Δυτική / West και Μονή / Minster).

Ως όρος, πλέον το Ουέστμινστερ συχνά χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει το βρετανικό κοινοβούλιο ή την βρετανική κυβέρνηση.

Ιστορία

Η περιοχή αποτελεί την έδρα των κυβερνητικών οργανισμών της Αγγλίας ήδη από το 1200 κατά την περίοδο των Ανδεγαυών ηγεμόνων, και μετέπειτα της βρετανικής κυβέρνησης -ως Ηνωμένο Βασίλειο- από το 1707 και έπειτα. Η όλη ανάπτυξη και επέκταση της περιοχής έγινε με επίκεντρο το παλαιό παλάτι του Ουέστμινστερ και το αββαείο. Καθώς η πρόσβαση στο αββαείο απαγορευόταν στους υπηρέτες του παλατιού, κτίστηκε η γειτονική εκκλησία της Σαιντ Μάργκαρετς για τις λατρευτικές τους ανάγκες.

Με τις θρησκευτικές αναδιατάξεις του Ερρίκου Η´ στις αρχές του 16ου αιώνα, το έως τότε καθολικό αββαείο μετατράπηκε σε αγγλικανικό καθεδρικό ναό, και ως συνέπεια η περιοχή του Ουέστμινστερ απέκτησε την ιδιότητα πόλης. Αυτό διήρκεσε για την περίοδο μεταξύ 1539 με 1556, με τον καθεδρικό να μετατρέπεται σε αββαείο και πάλι, ωστόσο η ιδιότητα της πόλης παρέμεινε στην περιοχή, ενώ οι πρώτοι γνωστοί βουλευτές οι οποίοι αντιπροσώπευαν την περιοχή εκλεχθήκαν το 1545 στο αγγλικό κοινοβούλιο.

Ο ιστορικός πυρήνας του Ουέστμινστερ είναι η πρώην νήσος Θόρνεϋ η οποία δεν υφίσταται πλέον και επί της οποίας κατασκευάστηκε το αββαείο του Ουέστμινστερ. Το αββαείο εξελίχθηκε στην παραδοσιακή τοποθεσία για τις τελετές στέψεως των Άγγλων βασιλέων και βασιλισσών από το 1066 και έπειτα. Από περίπου το 1200, το παλάτι του Ουέστμινστερ δίπλα από την μονή έγινε η κύρια βασιλική κατοικία, παράλληλα με την εγκατάσταση του βασιλικού θησαυροφυλακίου και οικονομικών εγγράφων από την προηγούμενη τοποθεσία τους στο Ουίντσεστερ. Στα τέλη του 13ου αιώνα το παλάτι άρχισε να φιλοξενεί το κοινοβούλιο και τις δικαστικές αρχές. Έτσι ιστορικά, το γειτονικό και μεγαλύτερο σε μέγεθος την εποχή εκείνη Σίτι του Λονδίνου εξελίχθηκε σε οικονομικό κέντρο, ενώ το Ουέστμινστερ σε πολιτικό.

Αργότερα η βασιλική έδρα μετακινήθηκε στο παλάτι Σαιντ Τζέιμσις και το παλάτι του Ουάιτχωλ τα οποία βρισκόταν σε κοντινή απόσταση στα βορειοανατολικά, και κατόπιν στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ ως κύρια κατοικία, ενώ οι δικαστικές αρχές απέκτησαν το δικό τους κτήριο στην κοντινή τοποθεσία του Στραντ το 1882.

Παραπομπές

Σχετική βιβλιογραφία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ιστότοπος της ευρύτερης πόλης του Ουέστμινστερ