France Télévisions

France Télévisions (wym. [fʁɑ̃s televizjɔ̃]) – francuska publiczna grupa mediowa będąca własnością francuskiego skarbu państwa, powstała na skutek reorganizacji kanałów francuskiej telewizji publicznej.

Spółka finansowana jest z wpływów z abonamentu radiowo-telewizyjnego.

Historia

W latach 1964–1975 narodowa radiotelewizja we Francji była zmonopolizowana przez organizację Office de radiodiffusion-télévision française. W celu stworzenia konkurencyjności, organizacja została w 1975 roku podzielona, a jej trzy kanały telewizyjne: TF1, Antenne 2 i FR3, stały się niezależne od siebie, lecz nadal były w pełni własnością rządu francuskiego. W 1987 roku kanał TF1 został sprywatyzowany i sprzedany spółce Bouygues, a oprócz niego powstały inne prywatne kanały, takie jak m.in. Canal+ i La Cinq. Doprowadziło to do znacznego spadku oglądalności dwóch wówczas istniejących kanałów publicznych, które straciły 30% swojego udziału w rynku. W celu ponownego zjednoczenia francuskiej telewizji publicznej i wzmocnienia jej pozycji na wynku, w 1992 roku powołano wspólnego dyrektora obydwu kanałów, a nazwy kanałów zmieniono na France 2 i France 3 w celu ujednolicenia marki; podmiot powstały wskutek tych zmian został nazwany France Télévision, jednak nie był nadal jednym bytem nadawczym.

2 sierpnia 2000 roku utworzona pod nazwą France Télévisions została spółka holdingowa wszystkich francuskich kanałów telewizji publicznej, przejmując w pełni kontrolę nad kanałami France 2 i France 3, jak i prywatnym kanałem La Cinquième, przemianowanym na France 5. W 2004 roku spółka przejęła kanał Réseau France Outre-mer, odpowiedzialny za nadawanie w terytoriach zależnych Francji. Obowiązek mianowania prezesa publicznej spółki do 2008 i od 2013 roku należał do Conseil supérieur de l'audiovisuel (Wyższa Rada Audiowizualna), a w latach 2008–2013 do francuskiego prezydenta.

Status i działanie

France Télévisions jest ogólnokrajową spółką programową, której misje są określone w artykule 44 ustawy nr 86-1067 z dnia 30 września 1986 r. dotyczącej wolności komunikacji, poprawiona ustawą nr 2013-1028 z dnia 15 listopada 2013 r. dotyczącą niezależności nadawców publicznych. Działanie spółki jest równkeż wyjaśnione w specyfikacjach spółki, ustalonych dekretem nr 2009-1263 z dnia 19 października 2009 r. zatwierdzającym statut narodowej spółki programowej France Télévisions. Ponadto kierunki strategiczne grupy są przedmiotem umowy o celach i środkach (COM), podpisywanej co pięć lat między France Télévisions a jej udziałowcem, państwem francuskim.

Zgodnie z francuskim prawem, kanały telewizji publicznej nie mogą nadawać reklam na antenie od godziny 20:00 do 6:00. Część art. 44 ustawy nr 86-1067 z dnia 30 września 1986 r. dotyczącej wolności komunikacji, wg poprawy 2013-1028 z dnia 15 listopada 2013 r. dotycząca niezależności nadawców publicznych głosi:

France Télévisions jest odpowiedzialna za projektowanie i programowanie krajowych, regionalnych i lokalnych audycji telewizyjnych, a także zagranicznych audycji radiowych. Publikuje i emituje również szereg usług komunikacji audiowizualnej, w tym audiowizualnych usług medialnych na żądanie, odpowiadających misjom służby publicznej, o których mowa w art. 43-11 oraz w jego specyfikacjach. [...] Uwzględnia rozwój technologii cyfrowych, aby zapewnić wszystkim odbiorcom dostęp do swoich programów. Szanując tożsamość linii redakcyjnych każdej z publikowanych i emitowanych przez siebie usług, France Télévisions zapewnia poprzez swoje wybory programowe i nabywanie programów oraz utworów audiowizualnych i kinematograficznych gwarancję różnorodności twórczości i produkcji. France Télévisions odzwierciedla różnorodność francuskiego społeczeństwa w swoich programach i zapewnia podjęcie odpowiednich działań w celu poprawy obecności tej różnorodności w programach. [...] projektuje i emituje programy regionalne, które przyczyniają się do poznania i wpływu tych terytoriów oraz, w stosownych przypadkach, do ekspresji języków regionalnych. Programy te są nadawane na specjalnych stoiskach, w tym w godzinach największej oglądalności, i można je odebrać w całym kraju. Odzwierciedlają różnorodność życia gospodarczego, społecznego i kulturalnego w regionie oraz dostarczają informacji lokalnych.

Kanały telewizyjne

Kanały własności France Télévisions

Kanały z udziałami France Télévisions

Kanały sprzedane

Kanały nieistniejące

Udziały i widownia

W 2019 roku średni udział oglądalności kanałów France Télévisions wyniósł 28,9%, dzięki czemu była pierwszą we Francji, wyprzedzając grupy TF1 (27,2%) i M6 z 14,5%. W lipcu 2015 France Télévisions – z Francetv Info, France 3 Régions, 1re Outre-mer, Culturebox i Géopolis – zajęła 4 miejsce wśród najczęściej odwiedzanych przez internautów witryn informacyjnych we Francji z 6,896 milionami użytkowników, za Le Figaro (8,640 miliona), L'Internaute (8,368 mln) i Le Monde (7,198 mln). Pośród użytkowników telefonów komórkowych zajęła drugie miejsce z 4,838 milionami użytkowników, za Le Figaro (5,147 miliona), a spośród użytkowników tabletów zajmuje trzecie miejsce z 2,702 milionami użytkowników, za Le Figaro (2,908 miliona) i 20 Minutes (2,814 miliona).

Historia logo

Przypisy