Sevillako setioa

Sevillako setioa (gaztelaniaz: conquista de Sevilla; arabieraz: حصار إشبيلية‎) (1247ko uztaila - 1248ko azaroa) Fernando III.a Gaztelakoak Sevillako errekonkistan egindako 16 hilabeteko setio arrakastatsua izan zen. Beharbada, Kordobak 1236an egindako harrapaketa azkarraren ondorioz garrantzi geopolitikoan estalita zegoen arren, hiriaren galerak mundu musulmanean zehar talka-uhin hedakor bat bidali zuen. Sevillako setioa, hala ere, Fernando III.ak eginiko operazio militarrik konplexuena izan zen. Errekonkista goiztiarraren azken operazio garrantzitsua ere bada. Gaztelako Itsas Armadaren agerpena ere markatu zuen operazioak. Izan ere, Ramón de Bonifaz Gaztelako lehen almirantea izan zen, nahiz eta inoiz ez zuen horrelako titulu ofizialik erabili.

1246an, Jaén konkistatu ondoren, Sevilla eta Granada musulmanen eskuetan zeuden Iberiar Penintsulako hiri garrantzitsu bakarrak izan ziren. Bietatik, Granadak 1492ra arte bere independentzia mantendu zuen.

1247ko udan Gaztelako armadek iparralde eta ekialdetik hiria isolatu zuten. Honek setiorako bidea erraztu zuen: Ramón de Bonifazek, hamahiru galerekin, itsasontzi txikiago batzuekin batera, Guadalquivirreraino nabigatu zuenean benetako setioa hasi zen. Bonifazek bere aurka egiten saiatzen ari ziren berrogei bat itsasontzi txikiago sakabanatu zituen. Maiatzaren 3an, Gaztelako itsas-armadak Sevilla eta Triana lotzen dituen pontoia hautsi zuen.

San Alberto Handia alemaniarrak arabiar defendatzaileek setioan harkaitzez betetako artilleria erabili zutela idatzi zuen, baina hau ez da batere ziurra.

Gosete baten ondorioz, hiriak 1248ko azaroaren 23an kapitulatu zuen. Terminoen arabera, Gaztelako tropak hilabete geroago Alkazarrera sar litezke. Fernandoren garaipen-sarrera 1248ko abenduaren 22an izan zen. Kronika musulmanen arabera, 300.000 biztanlek hiria utzi zuten, baina O'Callaghanek zenbaki hori gehiegizkotzat jotzen du.

Erreferentziak

Kanpo estekak