Ավանգ Աբդուլլահ, (մալայերեն՝ Awang Abdullah, հունիսի 10, 1953(1953-06-10)), չինական ծագման ուսուցիչ, գրականագետ և գրող, որն ստեղծագործում է մալայերեն։ Չինական անունն է` Պուի Տիոնգ Գի (փինյին` Pui Tiong Gee):
Ավարտել է Մալայզիայի համալսարանը (1983)։ Մինչև 2011 թվականը` թոշակի անցնելը, աշխատել է Դունգունի միջնակարգ դպրոցներում (Տրենգանու նահանգ)։ Առաջին բանաստեղծությունը հրապարակել է 1976 թվականին, «Սարինա» ամսագրում։ Գրում է տարբեր ժանրերով` բանաստեղծություններ, արձակ ստեղծագործություններ, կենսագրություններ։ 2013 թվականին լույս է ընծայել «Բանաստեղծություններ գրելու ստեղծագործական ընթացքն ու դրանց գնահատականը», որը հիմնված էր իր փորձի վրա։ Ընդհանուր առմամբ հրատարակել է 25 գիրք։
Ա. Ազիզ Դերաման (մալայերեն՝ A. Aziz Deraman, հուլիսի 23, 1948(1948-07-23), Մալայզիա), մալայզացի հասարակական և մշակութային գործիչ, պոետ։
1971 թվականին ավարտելով Մալայզիայի համալսարանը` ընդունվել է պետական ծառայության, որտեղ սովորական պաշտոնյայից դարձել է լեզվի և գրականության խորհրդի գլխավոր տնօրեն (1994-2004)։ Մասնավորապես, նա աշխատել է արտասահմանյան գործերի նախարարությունում (1971), մշակույթի նախարարությունում, երիտասարդության և սպորտի նախարարություններում (1971-1979, 1981-1989), Մալայզիայի գանձատանը (1979-1981), գյուղատնտեսության զարգացման նախարարությունում (1989-1991), ազգային միության և սոցիալական զարգացման նախարարությունում (1991-1993), կրթության նախարարությունում (1993-1994)։ 2007-2009 թվականներին եղել է Մալազիայի Հյուսիսային համալսարանի ասպիրանտ պրոֆեսոր։
Բանաստեղծություններ սկսել է գրել, երբ ուսանող էր, թողարկել է բանաստեղծական 10 ժողովածու, որոնք պարգևատրվել են հայտնի մրցանակներով, այդ թվում` ՅՈՒՆԵՍԿՕ-յի մրցանակով (1983)։ Տպագրել է բազմաթիվ գրքեր և հարյուրավոր հոդվածներ մալազիական քաղաքակրթության և մշակույթի մասին։
Բանաստեղծի բանաստեղծություններում առկա են աշխարհաճանաչման հիացմունքը, հոգևոր որոնումները և անգամ` ընկերների դավաճանություն։ Բանաստեղծությունների մեծամասնությունը իսլամական մոտիվներով է։ Նա երազել է, որ իր վերջին բառերը լինեն այն բառերը, որոնք կարտասանի յուրաքանչյուր մուսուլման` իսլամն ընդունելիս։ Սերը դեպի Աստված նաև սեր է դեպի այն մարդիկ, որոնք շրջապատում են նրան։ Օրինակ` ընտանիքը նրա համար մի ամբողջ սիրո և ուրախության աշխարհ է։ Պոետի առավելություններից է, որ նա կարողանում է կյանքին նայել հումորով և հեգնանքեվ։
Ազիզ Դերամանի բանաստեղծությունները շատ երաժշտական և զուգորդական են։ Նա, հետևելով հին մալազիական ավանդությունների, փորձում է իր պոեզիայի մեջ մտցնել հանգը` հազվագյուտ երևույթ մալազիական պոեզիայում, թեկուզ ավանդական ֆոլկլորը և էպոսը հենց հանգավորված է։ Շրջասացությունը՝ հնչյունների հետ խաղալը, բնորոշ է Ազիզի գրեթե յուրաքանչյուր բանաստեղծությանը։ Նրանցով հեշտությամբ երաժշտություն է կազմվում և հավանաբար դրա համար են կոմպոզիտորները անդրադարձ կատարում նրանց։
Պոետի բանստեղծությունները թարգմանած են մի քանի այլ լեզուներով։ 2003 թվականի ապրիլի 13-ին Կուալա Լումպուրի Գիտության և մշակույթի ռուսական կենտրոնում տեղի է ունեցել Ազիզ Դերամանի «Պոետի թափառումները» ռուսալեզու անթոլոգիայի շնորհանդեսը` Ռուսաստանի դեսպան Վլադիմիր Մորոզովի ներկայությամբ։
Ազիզ Դերամանը մասնակցել է երկրի հասարակական կյանքին։ Նա ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի հովանու ներքո գտնվող Ասիայի և Օվկիանիայի մշակութային կազմակերպությունների միջազգային խորհրդի փոխնախագահն էր (1988-2001), Բրունեյի, Ինդոնեզիայի և Մալայզիայի լեզվի խորհրդի նախագահ (1995-2004), Հարավարևելյան Ասիայի պետությունների գրականության խորհրդի նախագահ (Մաստրա) (1996-1998, 2002-2004), Մալայերեն լեզվի միջազգային խորհրդի մշտական նախագահ (1997-2004), Գապենի կոմիտեի անդամ (2004-2014)։ Ներկայումս նա Պասիր-Պուտիկի գրողների և մշակույթի գործիչների միության խորհրդական է (1970 թվականից), Մալզիայի Կելանտանի մալայզական քաղաքակրթության կազմակերպության նախագահ։
Նիկ Սաֆիա Քարիմ (մալայերեն՝ Nik Safiah Karim), դեկտեմբերի 17, 1939(1939-12-17), Կոտա Բարու, Մալայզիա), մալայզիացի լեզվաբան, պատվավոր պրոֆեսոր։
Նիկ Սաֆիա Քարիմը 1952 թվականին ավարտել է Կոտա Բարուի աղջիկների անգլիական տարրական դպրոցը, 1957 թվականին՝ Կուալա Լումպուրի կանանց քոլեջը, 1959 թվականին՝ Մալակկայի Սուրբ Ֆրանցիսկոսի քոլեջը։ 1963 թվականին ավարտել է Մալայա համալսարանը, 1965 թվականին՝ մագիստրատուրան, 1975 թվականին՝ Օհայոյի համալսարանի (ԱՄՆ) լեզվաբանության դոկտորանտուրան։ Աշխատանքային կարիերան սկսել է 1963 թվականին Մալայա համալսարանի Մալայագիտության ամբիոնում՝ ուսուցիչից հասնելով մինչև պրոֆեսոր։ Երկու անգամ եղել է հումանիտար ֆակուլտետի դեկան (1982-1983, 1992-1994), ամբիոնի վարիչ (1984-1986, 1988-1989),1990-1992 թվականներին եղել է Մալայագիտության ակադեմիայի առաջին տնօրենը։ 1989-1990 թվականներին աշխատել է Լեզվի և գրականության խորհրդում՝ զբաղեցնելով գլխավոր տնօրենի տեղակալի պաշտոնը։ 14 տարի ծառայել է Խորհրդի վարչությունում, Մալայերենի մշտական հանձնաժողովի և Բրունեյի, Ինդոնեզիայի և Մալայզիայի մալայերեն լեզվի համատեղ խորհրդի կազմում։ 1994 թվականից անցել է թոշակի, բայց շարունակել է աշխատել մինչև 2015 թվականը` պայմանագրով որպես ադյունկտ-պրոֆեսոր։ 1977 թվականին ստեղծված Մալայզիայի Լեզվաբանական միության հիմնադիրներից մեկն է և 18 տարի (1979-1997) եղել է նրա նախագահը։
1967 թվականից եղել է Մուսուլման կանանց կազմակերպության (PERTIWI) անդամ, 2001 թվականից` նրա նախագահը։ Մասնակցել է Մալայզիայում կանանց մի շարք կազմակերպությունների գործունեությանը, հանդես եկել որպես ազգաբնակչության խնդիրներով ՄԱԿ-ի խորհրդատու։
Նիկ Սաֆիա Քարիմը հանդիսանում է մալայերեն քերականության բնագավառում հետազոտություններով զբաղվող ամենահայտնի լեզվաբաններից մեկը։ Հրատարակել է հարյուրավոր հոդվածներ այդ թեմայով և տասից ավելի գրքեր, այդ թվում՝ Լեզվի և գրականության խորհրդի նորմատիվ քերականությունը, մալայերենի շարահյուսության մենագրությունը, ինչպես նաև ուսումնասիրություններ՝ սոցիոլեզվաբանության հիմնախնդիրների վերաբերյալ։ Նրան են պատկանում նաև Մալայզիայի նշանավոր կանանց մասին մի շարք գրքեր։
Ռազալի Էնդուն (մալայերեն՝ Haji Razali Bin Endun ), մարտի 7, 1942(1942-03-07) - հունվարի 12, 2017(2017-01-12)), մալայզացի գրող։
Ավարտել է Մալակկայի միջնակարգ դպրոցը։ Առևտրի ոլորտում զբաղվել է փոքր բիզնեսով։ Նա Մալայզիայի նախկին փոխվարչապետ Անվար Իբրահիմի բարեփոխումների շարժման կողմնակիցն էր։ 2011 թվականին հանդես է եկել ի պաշտպանություն Աբդուլահ Հուսեյնի «Ինտերլոկ» վեպի, որը հանվել է 2010 թվականին միջնակարգ դպրոցների աշակերտների համար պարտադիր գրականության ցանկից։
Սկսել է գրել 1960-ականներից. տպագրվել է առաջատար գրական ամսագրերում և թերթերում։ 1999-2000 թվականներին եղել է «Թամադուն» («Քաղաքակրթություն») ամսագրի խմբագիր ։ Սուր սոցիալական վիպակներում բարձրացվում են ժամանակակից Մալայզիայի գյուղական և քաղաքային կյանքի կարևոր խնդիրները։
Դուստրերը` Սերի Դիանա Ռազալի և Դևի Ռազալի, որդիներ` Ռիզալ Ռիզալի և Շախ Ռազալի։
Կուալա Լումպուր (մալայերեն՝ Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, անգլ.՝ Federal Territory of Kuala Lumpur, չինարեն՝ 吉隆坡联邦直辖区), Մալայզիայի մայրաքաղաքը ու ամենաբնակեցված քաղաքը։ Քաղաքի մակերեսը կազմում է 243 կմ2, բնակչությունը 2010 թվականի տվյալներով՝ 1,6 միլիոն մարդ։ Մեծ Կուալա Լումպուր քաղաքային ագլոմերացիայի բնակչությունը 2012 թվականի տվյալներով կազմում է 7,5 միլիոն մարդ։
Կուալա Լումպուրը Մալայզիայի խորհրդարանի նստավայրն է։ Քաղաքը ժամանակին դաշնային կառավարության դատական և գործադիր մարմինների նստավայն էր, սակայն դրանք 1999 թվականին տեղափոխվել են Պուտրաջայ։ Դատական համակարգի որոշ բաժիններ դեռ գտնվում են Կուալա Լումպուրում։ Այստեղ է գտնվում նաև Մալայզիայի արքայի պաշտոնական նստավայր Իստանա Նեգարան։ Կուալա Լումպուրը Մալայզիայի մշակութային, ֆինանսական և տնտեսական կենտրոնն է։ Foreign Policy-ի 2010 թվականի գլոբալ քաղաքների սանդղակում գրավում է 48-րդ հորիզոնականը իսկ 2010 թվականին ըստ 2thinknow-ի՝ տնտեսական և սոցիալական նորարարության գլոբալ քաղաքների ցանկում գրավել է 67-րդ տեղը։
Քաղաքը գտնվում է Մալակկա թերակղզու հարավ-արևմուտքում, ցածրադիր հովտում, որտեղ միախառնվում են Կլանգ և Գոմբակ գետերը։
Կուալա Լումպուրը հիմնադրվել է 1857 թվականին։ 1880-1978 թվականները եղել է Սելանգորի մայրաքաղաքը։ 1946-1957 թվականները եղել է բրիտանական գաղութի վարչական կենտրոնը, 1957-1963 թվականները՝ անկախ Մալայայի Ֆեդերացիայի մայրաքաղաք, 1983 թվականից՝ Մալայզիայի մայրաքաղաք։ 1972 թվականի փետրվարի 1-ից կրում է քաղաքի կարգավիճակը, 1974 թվականից՝ Դաշնային տարածքի կարգավիճակ։
Քաղաքում բնակվում են մալայացիներ, չինացիներ, թամիլներ, մալայալներ, թելուգու, բենգալացիներ և այլ ազգեր։
Կուալա Լումպուրը համարվում է երկրի առևտրա-արդյունաբերական և ֆինանսական կենտրոնը։ Քաղաքում և դրա արվարձաններում գտնվում են կաուչուկի վերամշակման, արմավենու յուղի և այլ սննդամթերքների արտադրության ձեռնարկություններ։
Կուալա Լումպուրը ունի հասարակածային կլիմա, տեղումների մեծ քանակով (տարեկան միջին քանակը կազմում է 2627 մմ)։ Ամբողջ տարին շոգ է և խոնավ։ Առատ տեղումները գրեթե հավասարաչափ թափվում են ամբողջ տարվա ընթացքում, բացի հունիս-օգոստոս ամիսներից, երբ դրանք համեմատաբար ավելի քիչ են։ Օդի ջերմաստիճանը քաղաքում երբեք չի բարձրանում 38,5 °C-ից և երբեք չի իջնում 17,8 °C-ից։ Միջին օրական առավելագույնը կազմում է 30-33 °C, իսկ նվազագույնը՝ 23-25 °C:
Հարի Ավելինգ (անգլ.՝ Harry Aveling, մարտի 30, 1942(1942-03-30), Սիդնեյ, Ավստրալիա), ավստրալացի գիտնական և թարգմանիչ, որը մասնագիտանում է մալայական և ինդոնեզական գրականության մեջ։
Ավարտել է Ուոլաստանի անգլիկան աստվածաբանական քոլեջը (Փերթ), Սիդնեյի համալսարանը, Նյու Ռասթլ համալսարանը (մագիստրատուրա) և Սինգապուրի ազգային համալսարանը (դոկտորական աստիճան)։ 1963-1964 թվականներին աշխատել է Սիդնեյի համալսարանում, 1965-1973 թվականներին՝ Մոնաշի համալսարանում, 1963-1964 թվականներին՝ Մյուրդոխի համալսարանում և մինչև թոշակի անցնելը՝ 2008 թվականը՝ Լա Տրոբ համալսարանում։
1999, 2014 թվականներին որպես հրավիրված պրոֆեսոր դասախոսություններ է կարդացել Մարիլենդի համալսարանում, 2002 թվականին՝ Օխիոյի համալսարանում, 2002-2004 թվականներին՝ Աթենքի համալսարանում, 2006 թվականին՝ Ինդոնեզիայի համալսարանում, 2008-2009, 2015 թվականներին՝ Հոշիմին քաղաքի սոցիալական և հումանիտար գիտությունների համալսարանում։ 2005-2008 թվականներին եղել է Ավստրալիայի գրական թարգմանության ասոցիացիայի նախագահ։
Հրատարակվել է Հարի Ավելինգի մոտ 50 գիրք, որոնցում ներկայացված են ինդոնեզական, մալայական և Վիետնամական (ֆրանկոֆոն) գրականության թարգմանություններ։
Հարի Ավելինգը համարվում է հայտնի գրականագետ, թեև նրա որոշ կարծիքներ ըստ մասնագետների հակասական են․ օրինակ, դժվար թե կարելի է համաձայնվել նրա այն կարծիքի հետ, որ «1945-ից 1990 թթ. Ինդոնեզիայի գրականության մեջ քիչ էին հետաքրքիր գործերը», որ այն ժամանակ «յուրաքանչյուր հեղինակ ուներ նույն մոտեցումը», որ «պատմությունները պարզունակ էին, սյուժեները՝ պարզ, իսկ կերպարները՝ ուրվագծային»։ Ըստ մասնագետների նույնը վերաբերում են նրա որոշ թարգմանությունների։
Իր թարգմանչական աշխատանքի համար Հարի Ավելինգն արժանացել է Անուգերա Պենգեմբանգան Շաստրա մրցանակի (գրականության զարգացման մրցանակ)։
Ունի երկու որդի, մեկ դուստր և հինգ թոռ։
Owlapps.net - since 2012 - Les chouettes applications du hibou