Cmentarz w Ivry - cmentarz założony w 1874 na terenie gminy Ivry-sur-Seine, o powierzchni 28 hektarów. Jedno z ważniejszych miejsc pochówków uczestników francuskiego ruchu oporu, w tym bojowników grupy Manukiana z emigranckiej organizacji FTP-MOI.
Stary cmentarz w Ivry został założony w 1861, na siedmiohektarowej działce przy ówczesnej ulicy Paula Andrieux. W trzynaście lat później do tego terenu dodano dalsze 20 hektarów, tworząc dzisiejszą nekropolię. Na tle innych cmentarzy paryskich cmentarz wyróżnia się gęstym zadrzewieniem (blisko 1800 w większości zabytkowych drzew), łącznie zostało na nim dokonanych około 240 tys. pochówków.
Od początku XX wieku do zniesienia kary śmierci we Francji cmentarz w Ivry był również miejscem pochówku osób straconych.
W latach 1883-1888 na cmentarzu Ivry spoczywał Cyprian Kamil Norwid.
W 38., 39., 42. i 46. kwaterze cmentarnej położone są zespoły grobów żołnierzy I wojny światowej i II wojny światowej, zmarłych w szpitalach na terenie Ivry i okolic wskutek odniesionych ran, rzadziej poległych w walce. W kwaterach pochowani zostali zarówno Francuzi, jak i żołnierze narodowości jugosłowiańskiej, rumuńskiej, włoskiej i niemieckiej. Włosi spoczywają w wydzielonej kwaterze, w której pochowano 5 tysięcy osób.
Na cmentarzu w Ivry znajdują się również groby bojowników z grupy Manukiana, rozstrzelanych w Mont Valérien w lutym 1944. Obok zespołu ich tablic nagrobnych wzniesiony został pomnik ku czci FTP-MOI. Obok Manukiana została pochowana jego żona Melinée, zmarła w 1990.
Owlapps.net - since 2012 - Les chouettes applications du hibou