Pont du Gard

De Pont du Gard is een Romeins aquaduct dat later is uitgebreid tot brug. Het bouwwerk ligt bij het plaatsje Vers-Pont-du-Gard, in de buurt van Nimes. De toeristentrekker staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO, ze kreeg ook het keurmerk Grand Site de France van het Franse ministerie van Ecologische Transitie.

Geschiedenis

In de eerste eeuw na Chr. ontwierpen en bouwden de Romeinen een 50 kilometer lang aquaduct voor waterlevering aan Nemausus (het huidige Nîmes). De inlaat bevond zich op 71,5 meter hoogte aan de Source d'Eure-bron te Uzès, en het water arriveerde op 60 meter hoogte in Nemausus, meer bepaald in het castellum divisorium van de stad. Het gemiddelde verval bedroeg 23 centimeter per kilometer en het geheel was zo gebouwd dat het water vanzelf naar de stad stroomde.

Via de Pont du Gard passeerde de kunstmatige waterloop de rivier de Gardon. Het werk aan de Pont du Gard begon in 38 na Chr. en werd voltooid in 52 na Chr. Er werkten ongeveer 1000 arbeiders aan. Voor de bouw werd meer dan 50.000 ton kalksteen gebruikt, vaak in grote blokken, dat ter plaatse werd gewonnen bij het huidige Vers.

Het aquaduct had een capaciteit van 35.000 kubieke meter water per dag en voorzag de badhuizen, bronnen en fonteinen van Nemausus van water tot ongeveer de 3e eeuw na Chr.. Het grote aquaduct werd in de 6e eeuw na Chr. verlaten; het was toen in het La Lônegebied gedeeltelijk verwoest.
In de 18e eeuw is naast het onderste niveau van het aquaduct een brug aangelegd.

Tentoonstelling

Bij de brug bevindt zich een expositie over de Romeinen in Nimes en het belang van het aquaduct. Er wordt ingegaan op het ontwerp en de aanleg. Pont du Gard is een van de Franse toeristische topattracties, gemiddeld komen er zo'n 800.000 bezoekers per jaar.

Trivia

• In 2019 was de Pont du Gard de officiële startplaats van de zeventiende etappe van de Ronde van Frankrijk.