Bank Francji (fr. Banque de France) – bank centralny Francji. Siedziba banku mieści się w Hôtel de Toulouse, w Paryżu.
Bank założony został przez grupę bankierów i kupców w 1800 roku, pod auspicjami Napoleona Bonaparte, wówczas Pierwszego Konsula Republiki Francuskiej. Od 1803 roku miał wyłączne prawo do emisji banknotów na terenie Paryża, od 1848 roku całego kraju.
Bank był początkowo przedsięwzięciem w pełni prywatnym. Od 1806 roku na czele banku stał prezes (gouverneur) i dwóch wiceprezesów (sous-gouverneur), których wybór znajdował się w gestii rządu. W skład zarządu wchodziła także 15-osobowa rada wybierana przez udziałowców. 24 lipca 1936 roku jej miejsce zastąpiła rada licząca 20 członków, w większości mianowanych przez rząd, mających reprezentować interes publiczny. 2 grudnia 1945 roku nastąpiło pełne upaństwowienie instytucji.
Od 1994 roku, zgodnie z zawartymi w traktacie z Maastricht postanowieniami dotyczącymi unii gospodarczej i walutowej Unii Europejskiej, bank jest niezależny od rządu. W 1998 roku znaczna część kompetencji banku przekazana została Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC), poprzedzając wejście do obiegu waluty euro. Bank Francji należy do Europejskiego Systemu Banków Centralnych, a jego prezes zasiada w Radzie Prezesów EBC.
Do głównych zadań banku należą prowadzenie polityki pieniężnej, utrzymanie stabilności finansowej i świadczenie usług ekonomicznych dla osób prywatnych, przedsiębiorstw i państwa.
Owlapps.net - since 2012 - Les chouettes applications du hibou