Wielka Synagoga w Paryżu

Wielka Synagoga w Paryżu (fran. Grande synagogue de Paris) – główna synagoga w Paryżu, która znajduje się w 9. dzielnicy, przy ulicy de la Victoire. Synagoga została zbudowana w 1874 roku, w stylu neoromańsko-bizantyjskim, według planów architekta Aldrophe.

Historia

Budowa synagogi rozpoczęła się w 1867 i trwała do 1874, od 1875 odbywały się w niej nabożeństwa. Pierwotny plan budowy zakładał wykonanie głównego wejścia do budynku od ulicy Châteaudun, jednak cesarzowa Eugenia sprzeciwiła się umieszczenia synagogi między kościołem Świętej Trójcy a kościołem Notre Dame de Lorette. Budowę, której łączny koszt wyniósł 20 tys. franków, współfinansowało miasto Paryż.

W czasie hitlerowskiej okupacji Francji synagoga kilkakrotnie została zaatakowana: w 1941 podłożono w niej bombę, w 1942 zostało splądrowane wnętrze budynku, zaś w 1943 urządzono obławę na wiernych zgromadzonych w świątyni z okazji święta Rosz ha-Szana. W 1967 synagoga została odnowiona.

Synagoga ma 36 metrów wysokości na fasadzie i 28 w nawie oraz 44 metry długości. Jest przeznaczona dla 1410 osób.

Bibliografia

• oficjalna strona synagogi w jęz. francuskim