![Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2020 Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2020](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/el/thumb/6/6f/Eurovision_Song_Contest_2020.svg/400px-Eurovision_Song_Contest_2020.svg.png)
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2020 ήταν προγραμματισμένος να είναι ο 65ος Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision. Ο διαγωνισμός θα είχε διεξαχθεί στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας, μετά τη νίκη της χώρας το 2019 στο Τελ Αβίβ του Ισραήλ, με τον Ντάνκαν Λόρενς και το τραγούδι "Arcade". Αυτή θα ήταν η πέμπτη φορά που ο διαγωνισμός θα είχε διεξαχθεί στην Ολλανδία, με την τελευταία φορά να είναι το 1980. Ο διαγωνισμός θα είχε λάβει χώρα στο Rotterdam Ahoy. Ο διαγωνισμός ακυρώθηκε στις 18 Μαρτίου 2020 λόγω της πανδημίας κορονoϊού, όντας έτσι την πρώτη φορά που ο διαγωνισμός ακυρώθηκε. Το Ρότερνταμ φιλοξένησε τον διαγωνισμό του 2021, με τους ίδιους καλλιτέχνες χωρίς ωστόσο τα τραγούδια που επιλέχθηκαν για το 2020 να μπορούν να συμμετέχουν και σε αυτόν.
Ήταν προγραμματισμένος να αποτελείται από δύο ημιτελικούς στις 12 και 14 Μαΐου 2020 και τον τελικό στις 16 Μαΐου 2020. Σαράντα μία χώρες θα συμμετείχαν στον διαγωνισμό. Η Βουλγαρία και η Ουκρανία θα επέστρεφαν μετά την αποχώρησή τους, το 2019, ενώ η Ουγγαρία και το Μαυροβούνιο είχαν επιβεβαιώσει την αποχώρησή τους. Όλοι οι σαράντα ένας καλλιτέχνες και τα σαράντα ένα τραγούδια είχαν επιβεβαιωθεί από τους αντίστοιχους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς μέχρι και τις αρχές Μαρτίου 2020.
Μετά την ακύρωσή του, η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU), άρχισε συζητήσεις για πιθανές μεταφορές στοιχείων, όπως η διοργανώτρια πόλη και οι συμμετέχοντες στον διαγωνισμό του 2021. Στη θέση του διαγωνισμού, η EBU μαζί με τα ολλανδικά μέλη της, NPO, NOS και AVROTROS διοργάνωσαν ένα σόου αντικατάστασης, Eurovision: Europe Shine a Light, για την ανάδειξη των συμμετοχών, στις 16 Μαΐου 2020, ημέρα του τελικού.
Ο διαγωνισμός του 2020 θα διεξαγόταν στο Rotterdam Ahoy, στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας. Θα ήταν η πέμπτη φορά που ο διαγωνισμός θα είχε διεξαχθεί στην Ολλανδία, μετά τη νίκη της χώρας το 2019, με τον Duncan Laurence και το τραγούδι "Arcade". Το Rotterdam Ahoy είχε προηγουμένως φιλοξενήσει τον Παιδικό Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision 2012.
Οι προετοιμασίες για τον διαγωνισμό του 2020 ξεκίνησαν στις 19 Μαΐου 2019, αμέσως μετά τη νίκη της Ολλανδία στον διαγωνισμό του 2019 στο Τελ Αβίβ του Ισραήλ. Ο Jon Ola Sand, εκτελεστικός επόπτης του διαγωνισμού εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (EBU), παρέδωσε στον AVROTROS, τον συμμετέχοντα ραδιοτηλεοπτικό φορέα για την Ολλανδία, έναν αριθμό εγγράφων και έναν σκληρό δίσκο USB, με εργαλεία για να ξεκινήσουν τις απαραίτητες εργασίες για να διοργανώσουν τον επόμενο διαγωνισμό. Ο AVROTROS πρόκειται να συνεργαστεί στην παραγωγή με τον αδερφό ειδησεογραφικό φορέα Nederlandse Omroep Stichting (NOS) και τον μητρικό οργανισμό Nederlandse Publieke Omroep (NPO).
Ήδη πριν τον διαγωνισμό του 2019, όταν τα στοιχήματα ήταν υπέρ της νίκης του Laurence, αρκετές ολλανδικές πόλεις συμπεριλαμβανομένων του Άμστερνταμ, της Χάγης και του Μάαστριχτ, ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να φιλοξενήσουν τον διαγωνισμό σε περίπτωση νίκης της χώρας. Ένας εκπρόσωπος του NPO είχε δηλώσει επίσης ότι ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας είχε φτιάξει ένα πρόχειρο σχέδιο για το πώς θα επιλέξουν την πόλη και το χώρο διεξαγωγής αν νικήσει η Ολλανδία. Όταν ο Laurence κέρδισε τον διαγωνισμό, οι δήμαρχοι αρκετών δήμων άρχισαν αμέσως να επικοινωνούν με τον πρωθυπουργό της Ολλανδίας, Mark Rutte, μέσω γραπτών μηνυμάτων. Διάσημα πρόσωπα όπως ο Laurence, η Esther Hart, η Getty Kaspers και ο André Rieu, εξέφρασαν δημοσίως την υποστήριξή τους για τις προτιμώμενες υποψήφιες πόλεις.
H τριάδα των φορέων-διοργανωτών ξεκίνησε επίσημα τη διαδικασία επιλογής στις 29 Μαΐου 2019. Στην πρώτη φάση της διαδικασίας, οι πόλεις κατέθεταν επίσημα υποψηφιότητα. Εννέα πόλεις—το Άμστερνταμ, το Άρνεμ, η Μπρέντα, το Σέρτοχενμπος, η Χάγη, το Λέουβαρντεν, το Μάαστριχτ, το Ρότερνταμ και η Ουτρέχτη—κατέθεσαν υποψηφιότητα και έλαβαν μια λίστα με κριτήρια που πρέπει να πληροί τόσο η πόλη όσο και ο χώρος διεξαγωγής μέχρι και τις 12 Ιουνίου 2019. Αρχικά, το Ζβόλε σχεδίαζε να καταθέσει και αυτό υποψηφιότητα αλλά στη συνέχεια αποφάσισε να μην το κάνει μιας και έκρινε πως ο διαθέσιμος χώρος πού διαθέτει, το IJsselhallen, έχει ακατάλληλες διαστάσεις. Το Ένσχεντε θα μπορούσε και αυτό να ήταν υποψήφια πόλη μιας και το αεροδρόμιο Twente της πόλης σκόπευε να καταθέσει υποψηφιότητα για να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό σε ένα από τα υπόστεγά του, ωστόσο μαθεύτηκε αργότερα πως ο δήμος του Ένσχεντε δεν σκόπευε να χρηματοδοτήσει μια τέτοια υποψηφιότητα.
Από αυτό το σημείο και ύστερα, αυτές οι εννέα πόλεις είχαν προθεσμία μέχρι τις 10 Ιουλίου 2019 για να συντάξουν τα βιβλία υποψηφιότητάς τους ώστε να δείξουν τις ικανότητές τους να φιλοξενήσουν τον διαγωνισμό. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τέσσερις πόλεις αποχώρησαν από τη διαδικασία επιλογής. Το Άμστερνταμ δεν θα μπορούσε να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό μιας και ήταν απασχολημένο με τη διεξαγωγή άλλων εκδηλώσεων την περίοδο του διαγωνισμού. Η Μπρέντα αποχώρησε λόγω οικονομικών ανησυχιών. Το Λέουβαρντεν σταμάτησε την υποψηφιότητά του λόγω του χαμηλού ύψους οροφής του χώρου που διέθεταν, WTC Expo. Η Χάγη αποχώρησε και αυτή επειδή και οι δύο χώροι που διέθετε ήταν ακατάλληλοι για τη διεξαγωγή του διαγωνισμού. Πιο συγκεκριμένα, το τοπικό στάδιο ποδοσφαίρου Cars Jeans Stadion ενώ ήταν αρκετά μεγάλο, δεν διέθετε οροφή και η εγκατάσταση νέας θα έκανε την υποψηφιότητα, οικονομικά μη βιώσιμη. Η άλλη επιλογή της πόλης ήταν η εγκατάσταση μιας μεγάλης τέντας πάνω από το πάρκο Malieveld, ωστόσο μετά από έλεγχο των συνθηκών φιλοξενίας, η ιδέα εγκαταλείφθηκε. Μετά την αποχώρησή της, η Χάγη άρχισε να υποστηρίζει την υποψηφιότητα του Ρότερνταμ.
Οι υπόλοιπες πέντε πόλεις—Άρνεμ, Μάαστριχτ, Ουτρέχτη, Ρότερνταμ και Σέρτοχενμπος—παρέδωσαν τα βιβλία υποψηφιότητάς τους κατά τη διάρκεια εκδήλωσης που έγινε στο Χίλφερσουμ στις 10 Ιουλίου 2019. Οι φορείς-διοργανωτές αναθεώρησαν τις υποψηφιότητες και στις 16 Ιουλίου 2019 ανακοίνωσαν πως απέκλεισαν αυτές του Άρνεμ, της Ουτρέχτης και του Σέρτοχενμπος, αφήνοντας μόνο το Μάαστριχτ και το Ρότερνταμ. Η Ουτρέχτη συγκεκριμένα αποκλείστηκε επειδή η ιδέα της για την τοποθέτηση τέντας πάνω από το Jaarbeurs προσέφερε περιορισμένες πιθανότητες για δοκιμές και είχε αμφισβητούμενη καταλληλότητα για εκδηλώσεις όπως ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision, ενώ το Σέρτοχενμπος λόγω του χαμηλού ύψους οροφής στο Brabanthallen και λόγω του μικρού αριθμού διαθέσιμων δωματίων που θα έπρεπε να κρατηθούν για επισκέπτες του διαγωνισμού.
Για να αναθεωρήσει την τοποθεσία, τον χώρο και τις περιβάλλουσες εκδηλώσεις, ο NPO επισκέφθηκε το Μάαστριχτ στις 17 Ιουλίου 2019 και το Ρότερνταμ στις 18. Μέχρι τα τέλη του Ιουλίου πραγματοποιήθηκαν επιπλέον επισκέψεις στις δύο υποψήφιες πόλεις για την απαραίτητη επιθεώρηση του εφοδιασμού παραγωγής. Η EBU από την άλλη δεν επισκέφτηκε καμία από τις πόλεις. Το Μάαστριχτ και το Ρότερνταμ παρέδωσαν ενημερωμένες εκδόσεις των βιβλίων υποψηφιότητάς τους στις 9 Αυγούστου 2019, προσθέτοντας λεπτομέρειες σχετικά με τα κοινωνικά προγράμματα, παράλληλες εκδηλώσεις και τις άδειες προγραμμάτων. Μία "συμφωνία ιδέας" δόθηκε και στις δύο πόλεις τον Αύγουστο του 2019. Ενώ το Ρότερνταμ υπέγραψε τη συμφωνία, το Μάαστριχτ αφού τη συζήτησε, την απέρριψε. Στις 30 Αυγούστου 2019, ανακοινώθηκε κατά τη διάρκειας ειδικής εκπομπής στο NPO 1 και στο NPO 2, ότι το Ρότερνταμ θα φιλοξενήσει τον διαγωνισμό.
Υπόμνημα:
† Χώρος διεξαγωγής
‡ Πόλεις που προκρίθηκαν στην τελική φάση της διαδικασίας
Το Eurovision Village θα είχε φτιαχτεί για να υπηρετεί ως η επίσημη περιοχή για φανς και χορηγούς του διαγωνισμού, κατά τη διάρκεια της εβδομάδας των τριών σόου. Εκεί θα υπήρχει η δυνατότητα για παρακολούθηση συναυλιών από τοπικούς καλλιτέχνες καθώς και ζωντανές μεταδόσεις των τριών σόου. Το Binnenrotte ήταν η προγραμματισμένη τοποθεσία για το Eurovision Village. Το Binnenrotte είναι από τους μεγαλύτερους ανοικτούς χώρους στο κέντρο του Ρότερνταμ. Βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, δίπλα από ορισμένα από τα πιο γνωστά αρχιτεκτονικά αριστουργήματα της πόλης, όπως το Markthal.
Το EuroClub θα ήταν ο χώρος για τα επίσημα after parties και ιδιωτικών συναυλιών από τους καλλιτέχνες. Σε αντίθεση με το Eurovision Village, στο EuroClub επιτρέπεται η είσοδος μόνο σε πιστοποιημένους φανς και δημοσιογράφους καθώς και στα μέλη των αποστολών. Θα βρισκόταν στο Maassilo, το οποίο είναι στο Maashaven Zuidzijde, 10 λεπτά από το Rotterdam Ahoy.
Η τελετές έναρξης και "Χρυσού Χαλιού", όπου οι καλλιτέχνες εμφανιζόνται μπροστά σε φανς και δημοσιογράφους θα λάμβανε χώρα στην Αποβάθρα Κρουαζιέρας του Ρότερνταμ, στις 10 Μαΐου 2020.
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2020 θα ήταν μία συμπαραγωγή μεταξύ τριών συσχετιζόμενων ολλανδικών τηλεοπτικών οργανισμών (AVROTROS, Nederlandse Omroep Stichting (NOS) και Nederlandse Publieke Omroep (NPO)) καθένας από αυτούς είχε αναλάβει διαφορετικό ρόλο. Ο Sietse Bakker και η Inge van de Weerd θα ήταν εκτελεστικοί παραγωγοί, ενώ η Emilie Sickinghe και η Jessica Stam θα ήταν αναπληρωτές στη θέση αυτή. Τον Αύγουστο του 2019, ο Marnix Kaart και ο Marc Pos ανακοινώθηκαν ως οι σκηνοθέτες των τριών live σόου, καθώς και ο Gerben Bakker ως υπεύθυνος του σόου. Ο Cornald Maas εκτελεί καθήκοντα συμβούλου δημιουργικού. Ο Jon Ola Sand παραμένει ως εκτελεστικός επόπτης του διαγωνισμού, θέση την οποία κατέχει από το 2011, ενώ σχεδιάζει να παραιτηθεί μετά τον διαγωνισμό, όπως και έκανε μετά το πέρας των προγραμματισμένων ημερομηνιών.
Το σλόγκαν του διαγωνισμού, Open Up, αποκαλύφθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2019. Το επίσημο λογότυπο και ο οπτικός σχεδιασμός παρουσιάστηκαν στις 28 Νοεμβρίου 2019. Σχεδιασμένο από την CLEVER°FRANKE, είναι "μια αφαιρετική αναπαράσταση των χρωμάτων των σημαιών των 41 χωρών που θα συμμετείχαν το 2020, με τη σειρά της πρώτης συμμετοχής τους στον διαγωνισμό".
Ο διαγωνισμός θα είχε τρεις παρουσιαστές: την ηθοποιό και τηλεπαρουσιάστρια Chantal Janzen, τον τραγουδιστή και σχολιαστή του διαγωνισμού Jan Smit και την τραγουδίστρια Edsilia Rombley, η οποία είχε εκπροσωπήσει την Ολλανδία στους διαγωνισμούς του 1998 και του 2007. Η μπιούτι βλόγκερ Nikkie de Jager (NikkieTutorials), θα ήταν η παρουσιάστρια του ονλάιν περιεχομένου του διαγωνισμού, μεταξύ αυτών μίας σειράς "behind the scenes" στο YouTube, η οποία θα είχε γυριστεί με συμμετέχοντες του διαγωνισμού. Επιπλέον, θα έκανε ρεπορτάζ από το κόκκινο χαλί και την τελετή έναρξης, ενώ θα εμφανιζόταν και στα τρία ζωντανά σόου στις 12, 14 και 16 Μαΐου 2020. Ο Roos Moggré και ο Andrew Makkinga θα παρουσίαζαν τις συνεντεύξεις τύπου του διαγωνισμού.
Η EBU αποκάλυψε τον σχεδιασμό της σκηνής του διαγωνισμού, τον Δεκέμβριο του 2019. Ο σχεδιασμός ήταν επηρεασμένος από το σλόγκαν "Open Up" του διαγωνισμού και το τυπικό ολλανδικό επίπεδο τοπίο. Η σκηνή είχε σχεδιαστεί από τον Γερμανό σχεδιαστή Florian Wieder, ο οποίος είχε σχεδιάσει επίσης της σκηνές των διαγωνισμών 2011–12, 2015 και 2017–19. Σε αντίθεση με τον προηγούμενο διαγωνισμό, το green room θα βρισκόταν εντός της αρένας.
Η έναρξη του 2ου ημιτελικού θα είχε γίνει από τον breakdancer Redo. Η έναρξη του τελικού από την παρέλαση των χωρών με τους είκοσι έξι συμμετέχοντες, με τη συνοδεία μουσικής από τον 15χρονο DJ Pieter Gabriel. Μια συμφωνική ορχήστρα αποτελούμενη από εξήντα πέντε νεαρούς μουσικούς από όλη την Ολλανδία, η οποία είχε σχηματιστεί αποκλειστικά για αυτόν τον σκοπό θα συμμετείχε στον τελικό μαζί με τον DJ Afrojack και την τραγουδίστρια Glennis Grace, η οποία είχε εκπροσωπήσει την Ολλανδία στον διαγωνισμό, το 2005. Το συγκεκριμένο interval act θα περιλάμβανε επίσης σαράντα χορευτές και μία χορωδία γκόσπελ.
Επιπλέον, ο τελικός θα περιλάμβανε ερμηνείες από οκτώ παλιούς νικητές του διαγωνισμού: την Gigliola Cinquetti με το τραγούδι "Non ho l'età", τη Lenny Kuhr με το "De troubadour", τους Getty Kaspers (των Teach-In) με το "Ding-a-dong", τη Sandra Kim με το "J'aime la vie", τους Paul Harrington και Charlie McGettigan με το "Rock 'n' Roll Kids", τον Alexander Rybak με το "Fairytale" και τον Duncan Laurence με το "Arcade".
Ο αρχηγός της αποστολής για την Ισπανία, αποκάλυψε στις 22 Οκτωβρίου 2019, πως η EBU συζητάει με τις αποστολές, πιθανές αλλαγές στο σύστημα ψηφοφορίας. Στις 30 Οκτωβρίου 2019, η αρχηγός αποστολής για την Ελλάδα αποκάλυψε πως η πλειοψηφία (80%) των αποστολών ψήφισε υπέρ της διατήρησης του τρέχοντος συστήματος ψηφοφορίας.
Η κλήρωση για να προσδιοριστεί σε ποιο ημιτελικό θα συμμετάσχει η κάθε χώρα διεξήχθη στο Δημαρχείο του Ρότερνταμ, στις 28 Ιανουαρίου 2020. Οι 35 χώρες που θα περάσουν από τη φάση των ημιτελικών είχαν κατανεμηθεί σε πέντε δοχεία, με βάση το μοτίβο της ψηφοφορίας τους τα προηγούμενα έτη, όπως είχε υπολογιστεί από τον επίσημο συνεργάτη του διαγωνισμού για την ψηφοφορία, Digame. Η κατανομή σε δοχεία μειώνει την πιθανότητα να είναι χώρες που αλληλοψηφίζονται στον ίδιο ημιτελικό ενώ ανεβάζει το σασπένς κατά τη διάρκεια του σόου. Από την κλήρωση, αποφασίστηκε, επίσης, σε ποιον ημιτελικό θα προβληθεί το τραγούδι και θα ψηφίσει η κάθε μία από τις έξι χώρες που περνάνε κατευθείαν στον τελικό (η διοργανώτρια χώρα Ολλανδία και οι Big 5: Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισπανία και Ιταλία). Η τελετή παρουσιάστηκε από τους παρουσιαστές του διαγωνισμού Chantal Janzen, Jan Smit και Edsilia Rombley και περιλάμβανε επίσης, την παράδοση των Εμβλημάτων της Διοργανώτριας Πόλης της Eurovision από τον Zippi Brand Frank, αναπληρωτή δήμαρχο του Τελ Αβίβ (διοργανώτρια πόλη του προηγούμενου διαγωνισμού) στον Ahmed Aboutaleb δήμαρχο του Ρότερνταμ.
Η ιδέα των καρτ ποστάλ για το 2020, ήταν βασισμένη στο σλόγκαν "Open Up" του διαγωνισμού. Κάθε καλλιτέχνης θα επισκεπτόταν ένα διαφορετικό μέρος στην Ολλανδία και θα συμμετείχε σε κάποια ολλανδική δραστηριότητα, παράδοση ή χόμπι μαζί με τους ντόπιους.
Η EBU ανακοίνωσε στις 13 Νοεμβρίου 2019, ότι σαράντα μία χώρες θα συμμετείχαν στον διαγωνισμό, με τη Βουλγαρία και την Ουκρανία να επιστρέφουν μετά την απουσία τους, το 2019 και με την Ουγγαρία και το Μαυροβούνιο να αποχωρούν κυρίως για οικονομικούς λόγους. Μετά την ακύρωση του διαγωνισμού, οι καλλιτέχνες που θα είχαν συμμετάσχει σε αυτόν τον διαγωνισμό, μπορούν να επιλεγούν για να συμμετάσχουν στον επόμενο, αλλά πρέπει να το κάνουν με διαφορετικό τραγούδι σύμφωνα με τους κανόνες του διαγωνισμού.
Ο πρώτος ημιτελικός θα λάμβανε χώρα στις 12 Μαΐου 2020, στις 21:00 (CEST). Δεκαεπτά χώρες θα συμμετείχαν στον πρώτο ημιτελικό. Δικαίωμα ψήφου θα είχαν αυτές οι χώρες μαζί με τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ολλανδία.
Ο δεύτερος ημιτελικός θα λάμβανε χώρα στις 14 Μαΐου 2020, στις 21:00 (CEST). Δεκαοκτώ χώρες θα συμμετείχαν στον δεύτερο ημιτελικό. Δικαίωμα ψήφου θα είχαν αυτές οι χώρες μαζί με τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ισπανία.
Ο τελικός θα λάμβανε χώρα στις 16 Μαΐου 2020, στις 21:00 (CEST). Είκοσι έξι χώρες θα συμμετείχαν στον δεύτερο ημιτελικό: η διοργανώτρια χώρα, οι Big 5 και οι δέκα χώρες με τον υψηλότερο αριθμό βαθμών από κάθε ημιτελικό. Δικαίωμα ψήφου θα είχαν και οι σαράντα μία συμμετέχουσες χώρες.
Τρεις προηγούμενοι καλλιτέχνες θα επέστρεφαν το 2020. Επιπλέον, αρκετοί καλλιτέχνες είχαν λάβει μέρος στα φωνητικά σε προηγούμενους διαγωνισμούς ή στον Παιδικό Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision.
Για να συμμετέχει μία χώρα στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision, πρέπει να διαθέτει έναν εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα, που να είναι ενεργό μέλος της EBU και που να μπορεί να μεταδώσει τον διαγωνισμό μέσω του Eurovision Network. Η EBU θα στείλει προσκλήσεις για τον διαγωνισμό σε όλα τα 56 ενεργά μέλη. Σε αντίθεση με προηγούμενες χρονιές, η Αυστραλία, της οποίας ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας είναι συνεργαζόμενο μέλος, δεν θα χρειαστεί πρόσκληση για να συμμετάσχει το 2020, μιας και της δόθηκε το δικαίωμα συμμετοχής τουλάχιστον μέχρι και το 2023.
Πριν την ακύρωση του διαγωνισμού, κάποιες χώρες είχαν επιβεβαιώσει τα πλάνα τους για τη μετάδοση του διαγωνισμού καθώς και ποιος θα τον σχολίαζε. Ο ρόλος των σχολιαστών ήταν για να δίνουν μια εικόνα όλων των συμμετοχών στους ακροατές, καθώς και μια βοήθεια κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας.
H διάδοση του COVID-19 από τη Γουχάν της Κίνας σε άλλες χώρες ανά τον κόσμο κατά τα τέλη Φεβρουαρίου, προκάλεσε ανησυχίες σχετικά με το κατά πόσο είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις. Στις 6 Μαρτίου, ο ολλανδικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας NPO ανέφερε: "Οι διοργανωτές του διαγωνισμού θα ακολουθήσουν τις συμβουλές των υγειονομικών αρχών σχετικά με το ποια μορφή θα λάβει η εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί μεταξύ 12 με 16 Μαΐου". Τον Μάρτιο οι αρχές στη Δανία ακύρωσαν εκδηλώσεις που είχαν παραπάνω από 1000 άτομα με σκοπό τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο εθνικός τελικός της Δανίας να πραγματοποιηθεί χωρίς κοινό. Παράλληλα, οι εκπρόσωποι της Σουηδικής, της Φινλανδικής, της Ισραηλινής, της Ελβετικής, της Ιταλικής και της Ελληνικής αποστολής, δεν παρευρέθηκαν στη συνεδρίαση των αρχηγών αποστολών που πραγματοποιήθηκε στις 9 Μαρτίου. Ο Jon Ola Sand, παρευρέθηκε εξ αποστάσεως στη συνάντηση, όταν επιβλήθηκαν ταξιδιωτικοί περιορισμοί στο προσωπικό της EBU μετά από ένα θετικό κρούσμα που βρέθηκε σε αυτό. Η Eden Alene, εκπρόσωπος του Ισραήλ, αποκάλυψε πως δεν θα ταξίδευε στην Ολλανδία για τα γυρίσματα του ποστκαρντ της λόγω του ιού και ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας του Ισραήλ ανακοίνωσε πως θα έβρισκε άλλο τρόπο για την πραγματοποίησή τους. Οι The Roop από τη Λιθουανία ακύρωσαν επίσης τα ταξίδια τους στην Ολλανδία για τα γυρίσματα της ποστκαρντ, όπως και τη συμμετοχή τους στα pre-parties στο Άμστερνταμ και στο Λονδίνο. H Victoria από τη Βουλγαρία ακύρωσε επίσης τις εμφανίσεις της στα pre-parties του Λονδίνου και του Άμστερνταμ.
Στις 13 Μαρτίου, οι διοργανωτές του Eurovision Spain pre-party που σχεδιαζόταν να πραγματοποιηθεί στη Μαδρίτη στις 10 με 11 Απριλίου, ανακοίνωσαν την αναβολή του μέχρι νεωτέρας, λόγω ανησυχιών για τον ιό. Την ίδια μέρα, οι διοργανωτές του αντίστοιχου ετήσιου pre party, Israel Calling που αναμενόταν να διεξαχθεί στο Τελ Αβίβ, ανακοίνωσαν την ακύρωσή του. Στις 16 Μαρτίου, ανακοινώθηκε από τους διοργανωτές του και η ακύρωση του Eurovision in Concert που σχεδιαζόταν να πραγματοποιηθεί στο Άμστερνταμ. Την ίδια μέρα, ανακοινώθηκε και η αναβολή από τους διοργανωτές του, του London Eurovision Party μέχρι νεωτέρας λόγω ανησυχιών για τον ιό.
Τελικά, στις 18 Μαρτίου 2020, ανακοινώθηκε η ακύρωση του ίδιου του διαγωνισμού λόγω της πανδημίας και της αβεβαιότητας που δημιουργήθηκε λόγω αυτής. Την ίδια μέρα, η EBU ανακοίνωσε και τους λόγους για τους οποίους απορρίφθηκαν οι εναλλακτικές λύσεις της αναβολής του διαγωνισμού ή ενός διαγωνισμού χωρίς κοινό ή ενός απομονωμένου διαγωνισμού. Η πρώτη επιλογή της αναβολής αντί για ακύρωσης του διαγωνισμού ήταν αδύνατη να χρησιμοποιηθεί καθώς την εκείνη τη στιγμή ήταν άγνωστο πόσο θα κρατήσει η πανδημία ενώ, η νικήτρια χώρα δεν θα είχε τον απαραίτητο χρόνο για τη διοργάνωση του επόμενου διαγωνισμού. Η δεύτερη επιλογή απορρίφθηκε καθώς εκτός από την παρουσία του κοινού, η παρουσία των αποστολών και των αντιπροσωπιών ανά χώρα, θα δημιουργούσε επίσης προβλήματα στους κανόνες των κοινωνικών αποστάσεων που είχαν ληφθεί. Η τρίτη επιλογή, για τη διεξαγωγή ενός απομονωμένου διαγωνισμού απορρίφθηκε επίσης καθώς θα δημιουργούσε έναν μη ισορροπημένο διαγωνισμό. Ταυτόχρονα μέχρι τότε, η Ολλανδική κυβέρνηση είχε απαγορεύσει μέχρι νεωτέρας όλες τις συγκεντρώσεις άνω των 100 ατόμων. Η ομάδα αναφοράς του διαγωνισμού διερεύνησε την πιθανότητα να επιτρέψει στους καλλιτέχνες που είχαν επιλεχθεί για τον διαγωνισμό του 2020, να μπορέσουν να συμμετάσχουν την επόμενη χρονιά. Στις 20 Μαρτίου 2020 αποφασίστηκε επίσης, πως τα τραγούδια που είχαν επιλεχθεί για το 2020 δεν θα μπορέσουν να διαγωνιστούν στον διαγωνισμό του 2021 λόγω των κανόνων του διαγωνισμού κατά τους οποίους δεν επιτρέπεται ένα τραγούδι να έχει δημοσιευθεί πριν την 1η Σεπεμβρίου του προηγούμενου έτους.
Από τα Eurovision pre-parties πραγματοποιήθηκε μόνο το PrePartyES κατά το οποίο, οι διοργανωτές του έδωσαν τη δυνατότητα στους καλλιτέχνες να τραγουδήσουν εξ αποστάσεως σε μία μορφή συναυλίας από το Youtube.
Στην Ολλανδία, με τις περισσότερες εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις να έχουν ακυρωθεί τουλάχιστον μέχρι την 1η Σεπτέμβρη 2020, το Rotterdam Ahoy έγινε προσωρινά κέντρο ιατρικής φροντίδας στην προσπάθεια κάλυψης της έλλειψης νοσοκομειακών κλινών. Η κατασκευή της σκηνής θα είχε ξεκινήσει στις 6 Απριλίου.
Η EBU και οι οικοδεσπότες ραδιοτηλεοπτικοί φορείς εργάστηκαν σε μια αντικαταστατική εκπομπή, το Eurovision: Europe Shine a Light, μετά την ακύρωση του διαγωνισμού. Από το Studio 21 του Χίλφερσουμ, η εκπομπή μεταδόθηκε ζωντανά στις 16 Μαΐου 2020, την ημερομηνία που είχε προγραμματιστεί να διεξαχθεί ο τελικός του διαγωνισμού, με τους Chantal Janzen, Jan Smit και Edsilia Rombley να είναι παρουσιαστές. Σαράντα πέντε χώρες μετέδωσαν την εκπομπή, συμπεριλαμβανομένων όλων των χωρών που θα συμμετείχαν.
Η EBU ανακοίνωσε στις 30 Απριλίου 2020 ότι το Eurovision Song Celebration 2020 θα κυκλοφορήσει ως αντικατάσταση των ημιτελικών στο επίσημο κανάλι του διαγωνισμού στο YouTube. Τα σόου, που παρουσιάστηκαν από τη Janouk Kelderman και έκαναν πρεμιέρα στις 12 και 14 Μαΐου, τίμησαν και τους 41 συμμετέχοντες και τα τραγούδια τους σε μη διαγωνιστική μορφή.
Το πρώτο επεισόδιο παρουσίασε τους συμμετέχοντες του πρώτου ημιτελικού, καθώς και τη διοργανώτρια χώρα Ολλανδία και τους δύο από τους "Μεγάλους Πέντε", τη Γερμανία και την Ιταλία, που θα ψήφιζαν επίσης σε αυτόν τον ημιτελικό. Το δεύτερο επεισόδιο παρουσίασε τους συμμετέχοντες του δεύτερου ημιτελικού, καθώς και εκείνους της Γαλλίας, της Ισπανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, οι οποίοι θα ψήφιζαν επίσης σε αυτόν τον ημιτελικό.
Η σειρά εκτέλεσης καθορίστηκε από τους παραγωγούς του σόου σαν να πραγματοποιήθηκε ο διαγωνισμός, ενώ ζητήθηκε από τους θαυμαστές να συνεισφέρουν στην εκπομπή στέλνοντας βίντεο από τις αγαπημένες τους συμμετοχές.
Το επίσημο κανάλι του διαγωνισμού στο YouTube μετέδωσε το Eurovision Home Concerts κάθε Παρασκευή από τις 3 Απριλίου 2020, με προγραμματισμένους και προηγούμενους καλλιτέχνες να ερμηνεύουν τις επιτυχίες τους στη Eurovision, καθώς και μια από τις αγαπημένες τους άλλες συμμετοχές από τα σπίτια τους. Για τη διασκευή τους, ο κάθε καλλιτέχνης έδωσε μια μικρή λίστα με 2-4 συμμετοχές για να επιλέξουν οι θαυμαστές σε μια ψηφοφορία στο Twitter ή το Instagram και διασκεύασε το τραγούδι (ή τραγούδια αν υπήρχε ισοπαλία) που κέρδισε τη ψηφοφορία.
Όταν άκουσε για την ακύρωση του διαγωνισμού, ο δημοσιογράφος Rob Holley ξεκίνησε μια πρωτοβουλία να μεταδίδει έναν προηγούμενο διαγωνισμό στο YouTube κάθε εβδομάδα, δίνοντάς του τελικά τον τίτλο EurovisionAgain. Η πρωτοβουλία έγινε γρήγορα δημοφιλής, οπότε η ίδια η EBU αποφάσισε να συμμετάσχει. Κάθε Σάββατο στις 21:00 CEST, το κανάλι της Eurovision στο YouTube θα αναμετέδιδε έναν τελικό ενός προηγούμενου διαγωνισμού, που αποκαλύφθηκε από την ομάδα του EurovisionAgain 15 λεπτά πριν την έναρξη. Οι διαγωνισμοί πριν από το 2004 είναι διαθέσιμοι για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Η πρωτοβουλία έγινε δεκτή γενικά ως ευπρόσδεκτη απόσπαση της προσοχής των οπαδών. Στο Twitter, το #EurovisionAgain έγινε τακτικά δημοφιλές θέμα και έλαβε θετικές αντιδράσεις από προηγούμενους συμμετέχοντες. Ως μέρος της πρωτοβουλίας, ο Holley συγκέντρωσε πάνω από 24.700£ για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Από τις 18 Ιουλίου 2020, μια δεύτερη σειρά του EurovisionAgain ξεκίνησε με μια επανάληψη του διαγωνισμού του 1999 και προβάλλονταν κάθε τρίτο Σάββατο του μήνα που προηγείται της σεζόν επιλογής του 2021. Η σεζόν τελείωσε με μια ειδική έκδοση όπου τα 26 πιο δημοφιλή τραγούδια που δεν προκρίθηκαν στον τελικό, ένα από κάθε χώρα, όπως επιλέχθηκαν μέσω των επίσημων λαβών κοινωνικής δικτύωσης της Eurovision, μεταδόθηκαν σε ροή και τέθηκαν σε ψηφοφορία θαυμαστών. Η συμμετοχή της Ισλανδίας το 2016, "Hear Them Calling" από την Γκρέτα Σαλόμε, κέρδισε την ψήφο των θαυμαστών.
Εκτός από την πανευρωπαϊκή εκπομπή αντικατάστασης, οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς αφέθηκαν να κάνουν σχέδια για να καλύψουν οι ίδιοι τα υπόλοιπα κενά. Οι περισσότεροι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς παρείχαν στο τηλεοπτικό κοινό τους προγράμματα αντικατάστασης που σχετίζονται με τη Eurovision. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τη διεξαγωγή εναλλακτικού διαγωνισμού προσφέροντας στους ανθρώπους την ευκαιρία να ακούσουν τις συμμετοχές του 2020 και να ψηφίσουν για τα αγαπημένα τους, με ορισμένες χώρες να κατέχουν μια κατάταξη (δικών τους) τραγουδιών σε όλη την ιστορία της Eurovision, και αναμεταδόσεις προϋπαρχουσών αφιερωμάτων της Eurovision και προηγούμενων διαγωνισμών που είναι σημαντικοί για τη χώρα τους, όπως ο τελευταίος διαγωνισμός που κέρδισαν.
Το Big Night In οργανώθηκε και μεταδόθηκε από τον αυστραλιανό ραδιοτηλεοπτικό φορέα Special Broadcasting Service (SBS) και μεταδόθηκε στις 16 Μαΐου 2020. Οι Αυστραλοί ψήφισαν διαδικτυακά για το αγαπημένο τους τραγούδι του 2020 (πλην το "Don't Break Me" της Montaigne) και πάνω από τρεις ώρες, τα τραγούδια μετρήθηκαν αντίστροφα από το 40 στο 1, με τα είκοσι κορυφαία τραγούδια να παίζονται στο σύνολό τους. Οι Ισλανδοί Daði og Gagnamagnið στέφθηκαν νικητές με το "Think About Things".
Ο Der kleine Song Contest (ελληνικά: "Ο Μικρός Διαγωνισμός Τραγουδιού") οργανώθηκε και μεταδόθηκε από τον αυστριακό ραδιοτηλεοπτικό φορέα Österreichischer Rundfunk (ORF). Ο διαγωνισμός περιελάμβανε τρεις ημιτελικούς μεταξύ 14 και 18 Απριλίου 2020 και έναν τελικό στις 18 Απριλίου 2020 και φιλοξενήθηκε από τον Andi Knoll. Όλες οι εκπομπές μεταδόθηκαν στο τηλεοπτικό κανάλι ORF 1, καθώς και στην πλατφόρμα ροής ORF-TVthek.
Ο Eurovision 2020 – das deutsche Finale (ελληνικά: "Eurovision 2020 - Ο Γερμανικός Τελικός") διοργανώθηκε και μεταδόθηκε από τον γερμανικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα Norddeutscher Rundfunk (NDR). Ο διαγωνισμός περιελάμβανε έναν προκριματικό γύρο στις 9 Μαΐου 2020 και έναν τελικό στις 16 Μαΐου 2020.
Το Eurovision: Come Together διοργάνωσε και μεταδόθηκε από το British Broadcasting Corporation (BBC). Παρουσιάστηκε από τον Γκρέιαμ Νόρτον στις 16 Μαΐου 2020 και μεταδόθηκε ζωντανά στο BBC One, μια διαδικτυακή ψηφοφορία καθόρισε την πιο δημοφιλή συμμετοχή του βρετανικού κοινού στη Eurovision στην 64χρονη ιστορία του, από μια επιλογή 19 προηγούμενων διαγωνιστικών τραγουδιών.
Το Okkar 12 stig (ελληνικά: "Οι 12 Βαθμοί Μας") οργανώθηκε και μεταδόθηκε από τον ισλανδικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα Ríkisútvarpið (RÚV).
Το Pesem Evrovizije: Najboljših 25 (ελληνικά: "Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision: Top 25") ήταν μια εκπομπή που αντικαθιστά τη Eurovision που παρήχθη από το RTV SLO. Η κατάταξη όλων των σλοβενικών συμμετοχών της Eurovision (εξαιρούνται τα τραγούδια για λογαριασμό της Γιουγκοσλαβίας), που αποφασίστηκε με περισσότερες από 30.000 διαδικτυακές ψήφους, αποκαλύφθηκε στην εκπομπή. Σλοβένοι καλλιτέχνες και παρουσιαστές που σχετίζονται με τη Eurovision έδωσαν τις απόψεις τους για τα 25 τραγούδια και πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις με αρκετούς προηγούμενους Σλοβένους συμμετέχοντες. Κατά τη διάρκεια της εκπομπής, αποκαλύφθηκε ότι η Ana Soklič, η οποία είχε επιλεγεί να τραγουδήσει για τη Σλοβενία στη Eurovision 2020, θα εκπροσωπούσε τη χώρα της το 2021.
Το Sveriges 12:a (ελληνικά: "Οι 12 [βαθμοί] της Σουηδίας") οργανώθηκε και μεταδόθηκε από τον σουηδικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα Sveriges Television (SVT). Ο διαγωνισμός περιελάμβανε έναν προκριματικό γύρο στις 9 Μαΐου 2020, με οικοδεσπότες τους Christer Björkman και David Sundin, και έναν τελικό στις 14 Μαΐου 2020, με οικοδεσπότες τους Christer Björkman και Sarah Dawn Finer. Και οι δύο εκπομπές μεταδόθηκαν ζωντανά στο SVT1, καθώς και στην πλατφόρμα ροής SVT Play. Η νικήτρια συμμετοχή – ο υποθετικός αποδέκτης των 12 βαθμών της Σουηδίας – ήταν η ισλανδική συμμετοχή "Think About Things".
Ο OGAE, ένας οργανισμός με πάνω από σαράντα οπαδικά κλαμπ του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο, διεξάγει ετήσια δημοσκόπηση. Μετά από όλες τις ψηφοφορίες, η κορυφαία συμμετοχή στη δημοσκόπηση του 2020 ήταν το "On Fire" της Λιθουανίας από τους The Roop. Τα πέντε κορυφαία αποτελέσματα φαίνονται παρακάτω.
To Eurovision: A Tribute to the Artists and Songs 2020 είναι το επίσημο μουσικό album του διαγωνισμού, που περιλαμβάνει όλα τα 41 που θα λάμβαναν μέρος στο διαγωνισμό. Αρχικά ήταν να κυκλοφορήσει από τη Universal Music Group στις 17 Απριλίου 2020, αλλά πήρε καθυστέρηση μέχρι τις 8 Μαΐου, και αργότερα μέχρι τις 15 Μαΐου.
Owlapps.net - since 2012 - Les chouettes applications du hibou