Ekspatriat adalah mana-mana orang atau golongan yang hidup di negara-negara lain dimana ianya disebabkan kebolehan serta sumbangannya. Dalam penggunaan biasa, istilah ini sering digunakan dalam konteks 'profesional yang dihantar ke luar negara oleh syarikat-syarikat mereka', berbanding dengan kakitangan tempatan diupah. Dalam erti kata lain, ia disebabkan faktor-faktor sosio-ekonomi kerana profesional atau kemahiran yang tinggi maka ianya diterima oleh sesebuah negara dan termasuk di dalam golongan ekspatriat, manakala buruh manual yang telah berpindah ke negara lain untuk mendapatkan lebih banyak wang mungkin dilabelkan sebagai 'pendatang'. Tidak ada definisi yang khusus ditetapkan dan penggunaannya/maknanya tidak berbeza bergantung keutamaan dan konteks serta individu.

Akta Expatriasi AS tahun 1868 berkata dalam mukadimahnya, hak ekspatriat adalah hak semulajadi dan wujud buat semua orang yang amat diperlukan untuk menikmati hak kehidupan, kebebasan dan mengejar kebahagiaan. Dalam abad ke-19 dan awal abad ke-20, terdapat ramai rakyat Amerika yang tertarik dengan pusat budaya Eropah terutamanya Munich dan Paris. Pengarang Henry James, misalnya, menjadikan England sebagai rumahnya manakala Ernest Hemingway menjadikan Paris sebagai pilihannya.

Istilah 'ekspatriat' di sesetengah negara juga mempunyai konteks undang-undang yang digunakan untuk tujuan percukaian. Sesetengah ekspatriat boleh menerima layanan cukai yang khusus. Seseorang hanya boleh menjadi ekspatriat jika mereka berpindah ke negara lain daripada negara mereka sendiri untuk bekerja dengan niat untuk kembali ke negara asal mereka dalam tempoh tertentu.

Semasa era Nazi, terdapat banyak pelarian politik Jerman dari sayap kiri dan intelektual yang menjadi ekspatriat di negara lain, seperti Albert Einstein, Maria Graf Oskar, Willy Brandt, Thomas Mann dan lain-lain lagi.

Trend Ekspatriat

Separuh akhir abad ke-20, ekspatriat telah dikuasai oleh golongan profesional yang dihantar oleh majikan mereka kepada anak-anak syarikat atau ibu pejabat ke negara asing. Bermula pada akhir abad ke-20 globalisasi telah mewujudkan pasaran global untuk profesional mahir dan pendapatan golongan tersebut boleh dikatakan lumayan berbanding dengan kos sara hidup manakala perbezaan pendapatan dengan golongan yang tidak mahir kekal besar.

Perbezaan kaedah dan tempoh tugasan wujud di antara ekspatriat tradisional dan ekspatriat moden namun ekspatriat tradisional sering menjadi pilihan organisasi atas sebab-sebab tertentu.

Jika inisiatif untuk menjadi ekspatriat tidak datang dari majikan tetapi berasal daripada individu, penyelidik pengurusan menggambarkan ini sebagai ekspatriat yang dimulakan sendiri (SIE).

Di Dubai kebanyakan penduduknya adalah ekspatriat datang dari negara-negara seperti India, Pakistan, Bangladesh dan Filipina dengan hanya 20% penduduk adalah terdiri warga Dubai.

Tahun 2009, United Kingdom(UK) mempunyai bilangan tertinggi ekspatriat keluar di kalangan negara-negara Organisasi Kerjasama dan Pembangunan Ekonomi(OECD) dengan lebih tiga juta rakyatnya tinggal di luar negara, diikuti Jerman dan Itali. Manakala dari segi kemasukan ekspatriat, destinasi yang popular adalah Sepanyol, Jerman dan Britain.

Kelebihan dan Keburukan

Terdapat beberapa kelebihan dan keburukan menggunakan kakitangan ekspatriat kepada syarikat antarabangsa. Kelebihan termasuk, membenarkan kawalan yang lebih dekat dan penyelarasan subsidiari antarabangsa dan menyediakan perspektif global yang lebih luas. Kelemahan termasuk kos pemindahan yang tinggi, kemungkinan menghadapi sekatan kerajaan tempatan, dan mungkin mewujudkan masalah penyesuaian kepada persekitaran asing.

Arkib Pusat Dagang

Pusat Arkib Dagang di The Hague (Belanda) mempunyai koleksi unik surat, diari, gambar-gambar dan filem-filem yang mendokumenkan sejarah sosial hidup ekspatriat. Ia mengumpul jurnal, surat, diari dan gambar, sebenarnya, hampir apa-apa dokumen dari masa lalu dan terperinci kehidupan serta pengalaman orang yang bekerja dan tinggal jauh dari negara asal mereka.

Tujuan Arkib Dagang adalah untuk mengumpul, memelihara, mempromosi, dan menyediakannya untuk orang awam dan penyelidik koleksi untuk mendokumenkan sejarah sosial hidup ekspatriat. Ia juga bertujuan untuk memberikan ruang dan peluang untuk berkongsi kenangan dan pengalaman ekspatriat dari semua bangsa di seluruh dunia dan untuk mewujudkan sumber penyelidikan sejarah yang bermanfaat.

Pautan Luar

• Website of the Expatriate Archive Centre
• Expat Advice - Help With Expat Finances Diarkibkan 2014-01-19 di Wayback Machine
• Expat Guide for moving into The Netherlands
• InterNations - A Global Expatriate Network
• Expatriate Topher - A Guide to Becoming an Expatriate

Kurt Georg Kiesinger (Bahasa Jerman: [ˈkʊʁt ˈɡeːɔʁk ˈkiːzɪŋɐ]; 6 April 1904 – 9 Mac 1988) merupakan seorang ahli politik Jerman yang berkhidmat sebagai canselor Jerman Barat dari 1 Disember 1966 hingga 21. Sebelum beliau menjadi Canselor pada Oktober 1969, beliau pernah berkhidmat sebagai Menteri Presiden Baden-Württemberg dari 1958 hingga 1966 dan sebagai Presiden Majlis Persekutuan dari 1962 hingga 1963. Beliau adalah Pengerusi Kesatuan Demokratik Kristian dari 1967 hingga 1971.

Kiesinger memperoleh sijilnya sebagai peguam pada Mac 1933 dan bekerja sebagai peguam di mahkamah Kammergericht Berlin dari 1935 hingga 1940. Beliau juga merupakan ahli Parti Nazi pada 1933, tetapi kekal sebagai ahli yang tidak aktif. Untuk mengelakkan kerahan tentera, beliau mendapatkan kerja di Pejabat Luar Negeri pada 1940, dan menjadi timbalan ketua jabatan penyiaran Pejabat Luar Negeri. Semasa berkhidmat di Pejabat Luar Negeri, beliau dikecam oleh dua rakannya kerana sikap anti-Nazinya. Pada 1946 beliau menjadi ahli Kesatuan Demokratik Kristian. Beliau telah dipilih ke Bundestag pada tahun 1949, dan menjadi ahli Bundestag sehingga 1958 dan sekali lagi dari 1969 hingga 1980. Beliau meninggalkan politik persekutuan selama lapan tahun (dari 1958 hingga 1966) untuk berkhidmat sebagai Menteri Presiden Baden-Württemberg, dan seterusnya menjadi Canselor dengan membentuk gabungan besar bersama Parti Demokrat Sosial Willy Brandt.

Kiesinger dianggap sebagai pemidato dan pengantara yang cemerlang, dan digelar "Lidah Perak Raja". Beliau adalah seorang pengarang puisi dan pelbagai buku, dan pengasas kepada universiti Konstanz dan Ulm sebagai Menteri Presiden Baden-Württemberg. Kiesinger juga dianggap kontroversi, yang disebabkan terutamanya oleh aktiviti dan kerja lampaunya bersama Nazi. Gerakan pelajar khususnya, tetapi juga bahagian penduduk yang lain, melihat Kiesinger sebagai ahli politik yang membela ketidakcukupan orang Jerman untuk menerima masa lalu.

Buku

• Schwäbische Kindheit. (“Swabian childhood.”), Wunderlich Verlag, Tübingen 1964.
• Ideen vom Ganzen. Reden und Betrachtungen. (“Idea dari keseluruhan. Ucapan dan renungan.”), Wunderlich Verlag, Tübingen 1964.
• Stationen 1949-1969,. (“Stesyen 1949-1969.”), Wunderlich Verlag, Wunderlich Verlag, Tübingen 1969.
• Die Stellung des Parlamentariers in unserer Zeit. (“Kedudukan ahli parlimen pada zaman kita.”), Stuttgart 1981.
• Dunkle und helle Jahre: Erinnerungen 1904–1958. (“Tahun Gelap dan Cerah: Memoir 1904–1958.”), Deutsche Verlags-Anstalt, Stuttgart 1989

Rujukan

Nota

Bacaan lanjut

• Braunbuch, chapter "Kiesinger - ein führender Nazi-Propagandist als Bonner Regierungschef", 3rd Volume, Berlin, GDR 1968, https://web.archive.org/web/20101120003249/http://braunbuch.de/8-01.shtml
• Philipp Gassert: Kurt Georg Kiesinger 1904–1988. Kanzler zwischen den Zeiten. DVA, München 2006, ISBN 3-421-05824-5 (Rezension Daniela Münkler und Benjamin Obermüller, rezensionen.ch, 19. Juli 2006, S. 31).
• Michael F. Feldkamp: Katholischer Studentenverein Askania-Burgundia im Kartellverband Katholischer Deutscher Studentenvereine (KV) zu Berlin 1853–2003. (PDF) Eine Festschrift herausgegeben von der K.St.V. Askania-Burgundia, Berlin 2006.
• Otto Rundel: Kurt Georg Kiesinger. Sein Leben und sein politisches Wirken. Kohlhammer Verlag, Stuttgart 2006, ISBN 3-17-019341-4.
• Günter Buchstab, Philipp Gassert, Peter Thaddäus Lang (Hrsg.): Kurt Georg Kiesinger 1904–1988. Von Ebingen ins Kanzleramt. Herder, Freiburg 2005, im Auftrag der Konrad-Adenauer-Stiftung, ISBN 3-451-23006-2.
• Reinhard Schmoeckel, Bruno Kaiser: Die vergessene Regierung. Die große Koalition 1966–1969 und ihre langfristigen Wirkungen. Bouvier Verlag, Bonn 2005, ISBN 3-416-02246-7.
• Maria Keipert (Red.): Biographisches Handbuch des deutschen Auswärtigen Dienstes 1871–1945. Herausgegeben vom Auswärtigen Amt, Historischer Dienst. Band 2: Gerhard Keiper, Martin Kröger: G–K. Schöningh, Paderborn u. a. 2005, ISBN 3-506-71841-X.
• Albrecht Ernst: Kurt Georg Kiesinger 1904–1988. Rechtslehrer, Ministerpräsident, Bundeskanzler. Begleitbuch zur Wanderausstellung des Hauptstaatsarchivs Stuttgart, Stuttgart 2004, ISBN 3-00-013719-X.
• Joachim Samuel Eichhorn: Durch alle Klippen hindurch zum Erfolg: Die Regierungspraxis der ersten Großen Koalition (1966–1969) (Studien zur Zeitgeschichte, Band 79); München 2009.

Oriana Fallaci (Itali: [oˈrjaːna falˈlaːtʃi]; lahir 29 Jun 1929 – 15 September 2006) merupakan seorang wartawan, penulis dan pewawancara politik Itali. Sebagai seorang pemberontak pada Perang Dunia II, beliau telah lama dan berjaya dalam kerjaya kewartawanan. Fallaci terkenal di seluruh dunia kerana menyoroti perang dan revolusi dan "wawancara panjang, agresif dan membongkar" dengan banyak pemimpin dunia pada 1960an, 1970an, dan 1980an.

Beliai0u menerbitkan buku bertajuk Interview with History yang mengandungo wawancara-wawancara bersama Indira Gandhi, Golda Meir, Yasser Arafat, Zulfikar Ali Bhutto, Willy Brandt, Shah Iran Mohammad Reza Pahlavi, dan Henry Kissinger, Presiden Vietnam Selatan Nguyễn Văn Thiệu, dan Jeneral Vietnam Utara Võ Nguyên Giáp pada Perang Vietnam. Beliau juga menemu ramah Deng Xiaoping, Andreas Papandreou, Ayatollah Khomeini, Haile Selassie, Lech Wałęsa, Muammar Gaddafi, Cayetana Fitz-James Stuart, Adipatni Alba ke-18, Mário Soares, Alfred Hitchcock, dan lain-lain.

Rujukan

Bacaan lanjut

Belasungkawa

• "Combative Writer Oriana Fallaci Dies" by Alexandra Rizzo, Associated Press, 15 September 2006.
• "Eulogy: Oriana Fallaci and the Art of the Interview" by Christopher Hitchens, Vanity Fair, December 2006.
• Oriana Fallaci, Daily Telegraph, 16 September 2006.
• "Oriana" by Michael Ledeen

Rencana karya Fallaci

• Rage & Pride by Oriana Fallaci, English translation by Letizia Grasso, from the four-page essay "La Rabbia e l'Orgoglio", that appeared in Italy's leading newspaper Corriere della Sera on 29 September 2001. (Note that the official edition by Rizzoli is translated by Fallaci herself)
• Rage and Pride, as translated by Chris Knipp
• On Jew-Hatred in Europe, by Columnist Oriana Fallaci, IMRA – 25 April 2002 (Originally published in Italian in the Panorama magazine, 17 April 2002).
• Oriana Fallaci audio interview, with Stephen Banker circa 1972

Rencana tentang Fallaci

• "The Life of Oriana Fallaci, Guerrilla Journalist" by Dwight Garner, The New York Times, 16 October 2017.
• The Interview that Became Henry Kissinger’s “Most Disastrous Decision”: How Oriana Fallaci Became the Most Feared Political Interviewer in the World by Cristina De Stefano. 20 October 2017.
• Pieter Colpaert, "Oriana Fallaci: The last diva journalist" Diarkibkan 2020-04-27 di Wayback Machine, womenintheworld.com, 16 October 2017.
• "Golda and Oriana: A Romance", in: The Prime Ministers: An Intimate Narrative of Israeli Leadership by Yehuda Avner (2010). ISBN 978-1-59264-278-6
• The Slow Suicide of the West, by Jorge Majfud
• Rage and Pride Ignites a Firestorm – On the reception of "Rage and Pride" By Michael San Filippo, guide to Italian Language at about.com.
• "Prophet of Decline: An interview with Oriana Fallaci" by Tunku Varadarajan in The Wall Street Journal
• "The Agitator: Oriana Fallaci directs her fury toward Islam" by Margaret Talbot in The New Yorker, 29 May 2006
• Oriana Fallaci—The Enjoyment of Hate by Judy Harris in ZNet, 17 September 2006
• Review of Santo L. Arico's Oriana Fallaci: The Woman and the Myth by Linda Steiner, H-Net: Humanities & Social Sciences Online, February 2003.
• "The Rage of Oriana Fallaci" by George Gurley, The New York Observer, 27 January 2003.

Buku mengenai Fallaci

• John Gatt-Rutter, Oriana Fallaci: The Rhetoric of Freedom, Oxford and Dulles, VA: Berg, 1996 (New Directions in European Writing series).
• Santo L. Aricò, Oriana Fallaci: The Woman and the Myth. Carbondale, Ill. and Edwardsville, Ill.: Southern Illinois University Press, 1998/2010.
• Santo L. Aricò, The Unmasking of Oriana Fallaci: Part II and Conclusion to Her Life, Pittsburgh: Rose Dog Books, 2013.
• Cristina De Stefano, Oriana, una donna. Milan: Rizzoli, 2013; English translation: Oriana Fallaci: The Journalist, the Agitator, the Legend, New York: Other Press, 2017, translated from the Italian by Marina Harss.

Pautan luar

• Oriana Fallaci - life, books, articles, interviews, clippings, photos and videos.
• Oriana Fallaci - quotations in original Italian

Helmut Heinrich Waldemar Schmidt (disebut terdekat [hél.mut hain.rik vel.dĕ.mar symit]; 23 Disember 1918 – 10 November 2015) merupakan seorang ahli politik Jerman dari Parti Demokrasi Sosial Jerman yang disampaikan sebagai Kanselor Republik Persekutuan Jerman (Jerman Barat) dari tahun 1974 sehingga tahun 1982.

Pautan luar

• Biografi dalam Muzium Bersejarah Jerman (Jerman)
• Laman sesawang rasmi sebagai Canselor Jerman (Jerman)
• Universiti Helmut Schmidt
• Wawancara:
  • A Talk with Helmut Schmidt, New York Times, 16 September 1984

Jam 4.00 pagi, 5 September 1972 , 8 ahli kumpulan Black September menyerbu perkampungan atlet Israel di Munich , Jerman dan membunuh 11 atlet Israel.

Esoknya 6 September 1972 Sukan Olimpik dimulakan. Rusia johan dengan memenangi 50 emas dan kedua Amerika dengan 33 emas.

Perkampungan atlet Israel

Asrama atlet Israel itu bersebelahan dengan atlet Hong Kong dan Uruguay . Asrama itu terletak di bandaraya Furstenfeldburch. Perkampungan Olimpiade , Apartmen Connolystrasse, Blok 31 Munchen.

Tuntutan

Dalam surat berbahasa Inggeris, Black September menuntut :

1. Pembebasan 234 pejuang yang ditahan regim tentera Israel. Senarai nama 234 pejuang turut disertakan.
2. Pembebasan ahli kumpulan Baader-Meinhof, Ulrike Meinhof dan Andreas Baader yang telah ditangkap pada bulan Julai 1972 oleh polis Jerman.
3. Sediakan 3 pesawat untuk membawa mereka ke 'tempat yang aman' iaitu Cairo, Mesir.
4. Setelah tuntutan dipenuhi pada jam 9.00 pagi Jerman, barulah para atlet Israel dilepaskan. Jika tidak atlet Israel akan ditembak satu persatu.

Menteri Bavaria yang juga pengerusi Perkampungan Olimpiade menawarkan diri sebagai ganti tetapi tawaran ditolak. Cancelor Jerman Barat Willy Brandt menghubungi Perdana Menteri Israel Golda Meir melalui telefon. Israel enggan memenuhi tuntutan tersebut. Jerman sendiri sedia membebaskan Baader-Meinhof, Ulrike Meinhof dan Andreas Baader.

Akhirnya 8 ahli Black September dan 8 tawanan di bawa dengan bas Volkswagen ke lapangan terbang Furstenfeldbruck menuju Jet 727 yang menunggu. Helikopter diletupkan oleh Black September dan membunuh semua atlet Israel.

Mula Serangan

Jam 4.00 pagi, 8 ahli kumpulan Black September memanjat pagar setinggi 1.8 meter di Kusoczinskidamm , hanya 500 meter dari asrama atlet Israel. Antara atlet tersebut ialah :

1. Yossef Gurfreund (wasit gulat)
2. Tuvia Sokolovsky - atlet angkat berat
3. Amutzur Shapira - atlet olahraga
4. Andre Spitzer - (pemain anggar)
5. Kehat Shorr - atlet tembak
6. Yacov Springer - wasit angkat besi
7. Elieszer Halfin
8. Mark Slavin
9. Gad Zobari
10. David Mark Berger
11. Zeev Fredman
12. Yossef Romani
13. Moshe Weinberger

Sasaran

Berikutan tindakan Black September di [[Sukan Olimpik 1972 , Jerman, agensi perisikan Israel MOSSAD telah mengatur tindakan balas. Senarai nama orang Palestin terutama di peringkat antarabangsa diedarkan dan mesti dibunuh :

1. Wael Zwaiter - Saudara sepupu Yasser Arafat ditembak mati di lobi apartmen di Rom, Itali pada Oktober 1972.
2. Dr Mahmoud Hanshari - Wakil PLO. Penyelaras pembunuhan di Munchen ,Jerman. Beliau ditembak di Paris, Perancis pada November 1972. Beliau luka parah kerana ledakan bom yang dipasang pada telefonnya.
3. Hussein Abad al Chir - Penghubung antara PLO dengan KGB di Cyprus.Beliau mati akibat ledakan bom di hotelnya di Nicosia,Cyprus.
4. Dr Basil Al Khubaisi - pengatur logistik dan senjata untuk Front Nasional Pembebasan Palestin. Mati ditembak di sebatang jalan di Paris pada April 1973
5. Kamal Nasser - Jurucakap PLO. Tidak merahsiakan hubungannnya dengan pengganas. Kamal Nasseer, Mahmoud Yussuff Najjer dan Kemal Adwan dibunuh di apartmennya di Beirut, Lubnan pada april 1973
6. Mahmoud Yussuf Najjer - dikenali sebagai Abu Yussuf.Salah seorang pemimpin gerakan al Fatah
7. Kemal Adwan - Melakukan sabotaj di wilayah Israel atas nama al Fatah
8. Zaid Muchassi mati akibat ledakan bom di hotelnya di Athen, Greek pada April 1973. Temannya yang juga seorang agen KGB tertembak di luar hotel.
9. Mohammed Boudia - playboy tampan , mempunyai hubungan dengan beberapa pemimpin PLO di Eropah. Mati kerana keretanya di pasang bom di Paris pada Julai 1973.

1. Januari 1974 Tiga pemuda Arab bersenjata tak dikenali ditembak mati di sebuah gereja dekat Glarus , Switzerland.
2. Ogos 1974 Wanita bernama 'Jeannette' ditembak mati di rumah kapalnya dekat kota Hoorn , Belanda.
3. September 1974 Seorang pemuda Arab bersenjata ditembak mati di sebuah kebun di Tarifa, Sepanyol.

Sasaran lain

1. Dr George Habash
2. Ali Hassan Salameh - perancang pembunuhan di Sukan Olimpik 1972
3. Dr Wadi Haddad - Orang nombor dua selepas Dr George Habash. Mempunyai perancangan pengganas.
4. Abu Daoud - Pakar peledak. Pengas September 5. Perancang peristiwa di Munchen

Ajaran Yahudi

Kitab Keluaran 21:23-25

Tetapi jika perempuan itu mendapat kecelakan yang membawa maut, maka engkau harus memberikan nyawa ganti nyawa, mata ganti mata, gigi ganti gigi, tangan ganti tangan, kaki ganti kaki, lecur ganti lecur, luka ganti luka, bengkak ganti bengkak.

Bilangan 35:16-19

Tetapi jika ia membunuh orang itu dengan besi, sehingga orang itu mati , maka ia seorang pembunuh ; pastilah pembunuh itu dibunuh.

Dan jika ia membunuh orang itu dengan batu di tangan yang mungkin menyebabkan matinya seseorang , sehingga orang itu mati, maka ia seorang pembunuh ; pastilah pembunuh itu dibunuh.

......Penuntut Darahlah yang harus membunuh pembunuh itu ; pada waktu bertemu dengan dia, ia harus membunuhnya.

• 'Penuntut darah' atau Goel dalam bahasa Ibrani bermaksud seorang atau sekelompok orang mempunyai hak mencabut nyawa seseorang yang telah membunuh saudara atau sebangsa dengannya. Ini merupakan tradisi lama yang dihidupkan kembali pada 1950-an. Agen Rahsia Israel ditugaskan membunuh tokoh-tokoh teroris antarabangsa.

Rujukan

• George Jonas 'Penuntut Darah' Penerbit PT Laras Widya Pustaka , Jakarta, 1986.

Benedetto (Bettino) Craxi (24 Februari 1934 sehingga 19 Januari 2000) merupakan perdana menteri Itali pada tahun 1983 sehingga 1987.

Jika anda melihat rencana yang menggunakan templat {{tunas}} ini, gantikanlah ia dengan templat tunas yang lebih spesifik.

Alexander Dubček merupakan Perdana Menteri Czechoslovakia 1968 - 1969. Beliau juga merupakan Setiausaha Agung Parti Komunis Czechoslovakia dari 5 Januari 1968 hingga 17 April 1969. Beliau dilahirkan pada 1921 dan meninggal dunia pada 1992.

Semasa beliau menjadi Perdana Menteri, beliau ingin memperkenalkan pembaharuan dan kebebasan di negara komunis itu sejak 1960-an lagi. Beliau telah memimpin pekerja-pekerja untuk menentang dasar birokrasi Stalin pada tahun 1968.

Malangnya beliau ditentang dan dikecam hebat oleh golongan pelampau dalam parti sehingga Kesatuan Soviet sendiri terpaksa campur tangan dan memasuki Czechoslovakia secara paksa pada 20 Ogos 1968.

Dubček kemudian dipecat dan dihantar menjadi pengurus kepada sebuah kilang kasut yang kecil di negara itu dengan tujuan untuk menghinanya.

Pada tahun 1989, Rusia sendiri setuju dengan idea Dubcheck dengan melaksanakan perestroika oleh Presiden Mikhail Gorbachev.

Pada 1 September 1992, Alexander Dubček telah mengalami kemalangan jalan raya dan meninggal dunia. Peguam keluarga Dubček mendakwa Dubček dibunuh oleh perisik Rusia dengan mengemukakan bukti-bukti tertentu. Beliau dikebumikan di Bratislava, Slovakia.