![ਖਜੂਰ ਖਜੂਰ](/modules/owlapps_apps/img/errorimg.png)
ਫੀਨਿਕਸ ਦੈਕਟਾਈਲੀਫੇਰਾ (ਖਜੂਰ ਜਾਂ ਡੇਟ ਪਾਮ) ਖਜ਼ੂਰ ਪਰਿਵਾਰ ਅਰੀਕਾਸੀਏ ਦਾ ਇੱਕ ਫੁੱਲਦਾਰ ਪੌਦਾ, ਇਸ ਦੀ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਮਿੱਠੇ ਫਲ ਦੇ ਲਈ ਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਮੂਲ ਸਥਾਨ ਦਾ ਅਸਲ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ, ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਇਰਾਕ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚ ਉਪਜੀ.
ਖਜੂਰ ਸਰਦੀਆਂ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਇਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇੱਕ ਗਿਰੀ (ਬੀਜ) ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਇਹ ਮਿਠਾ ਤੇ ਗੁੱਦੇਦਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਖਜੂਰ ਦਾ ਦਰੱਖਤ ਕਾਫੀ ਲੰਮਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
1)ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਰੋਜ ਖਜੂਰ ਖਾਣ ਨਾਲ ਦਮਾ (ਅਸਥਮਾ)ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਸੁੱਕੀ ਖੰਘ ਵੀ ਖਜੂਰ ਖਾਣ ਨਾਲ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
2)ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਦੁਧ ਨਾਲ ਖਜੂਰ ਖਾਣ ਨਾਲ ਸਰੀਰਕ ਕਮਜੋਰੀ ਦੂਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
3)ਕਹਿੰਦੇ ਕਿ ਖਜੂਰ ਦੀ ਵਰਤੋ ਕਰਨ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੀ ਰੁਕਾਵਟ ਹੋਵੇ,ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਪੰਡੋਰੀ ਖਜੂਰ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਬਲਾਕ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ-1 ਦਾ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਹੈ।
ਵਿਟਾਮਿਨ ਈ ਇਹ ਸਾਡੇ ਖ਼ੂਨ ਵਿੱਚ ਰੈਂਡ ਬਲੱਡ ਸੈੱਲ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਵਿਟਾਮਿਨ ਈ ਦੀ ਕਮੀ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਕਾਫ਼ੀ ਜਲਦੀ ਬੀਮਾਰੀਆਂ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਇਹ ਵਿਟਾਮਿਨ ਤੋਂ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਕਣਕ, ਸਾਗ, ਚਣਿਆਂ, ਖਜੂਰ, ਜੌਂ, ਸ਼ੱਕਰਕੰਦੀ ਅਤੇ ਪੁੰਗਰੇ ਹੋਏ ਬੀਜਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਬਗਦਾਦ (ਅਰਬੀ: بغداد) ਇਰਾਕ ਦਾ ਇੱਕ ਅਹਿਮ ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਰਾਜਧਾਨੀ ਹੈ। 2011 ਦੇ ਅਬਾਦੀ ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਮੁਤਾਬਕ 7,216,040 ਦੀ ਅਬਾਦੀ ਨਾਲ ਇਹ ਇਰਾਕ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਨਾਮ 600 ਈ ਪੂ ਦੇ ਬਾਬਿਲ ਦੇ ਰਾਜੇ ਭਾਗਦੱਤ ਉੱਤੇ ਪਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਨਗਰ 4,000 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਪੂਰਬ ਦੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਸਮੁੰਦਰੀ ਰਸਤੇ ਦੀ ਖੋਜ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਾਰਵਾਂ ਰਸਤੇ ਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕੇਂਦਰ ਸੀ ਅਤੇ ਨਦੀ ਦੇ ਕੰਢੇ ਇਸ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਪਾਰਕ ਮਹੱਤਵ ਰੱਖਦੀ ਸੀ। ਮੇਸੋਪੋਟੇਮੀਆ ਦੇ ਉਪਜਾਊ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਬਗਦਾਦ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਸੀ। 9ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਆਪਣੇ ਸਿਖਰ ਉੱਤੇ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਇੱਥੇ ਪ੍ਰਬੁੱਧ ਖਲੀਫਾ ਦੀ ਛਤਰਛਾਇਆ ਵਿੱਚ ਧਨੀ ਵਪਾਰੀ ਅਤੇ ਵਿਦਵਾਨ ਲੋਕ ਵਧੇ ਫੁੱਲੇ। ਰੇਸ਼ਮੀ ਕੱਪੜੇ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਖਪਰੈਲ ਦੇ ਭਵਨਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਬਗਦਾਦ ਇਸਲਾਮ ਧਰਮ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਦਾ ਔਸਤ ਤਾਪਮਾਨ ਲਗਭਗ 23 ਡਿਗਰੀ ਅਤੇ ਸਲਾਨਾ ਵਰਖਾ ਸੱਤ ਇੰਚ ਹੈ। ਇਸੇ ਲਈ ਇੱਥੇ ਖਜੂਰ ਅਤੇ ਝਾੜੀਆਂ ਦੇ ਕੁੰਜ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਿਲਦੇ ਹਨ।
ਬਗਦਾਦ (Baghdad) ਸਥਿਤੀ: 33 ਡਿਗਰੀ 20 ਮਿੰਟ ਉੱਤਰ ਅਕਸ਼ਾਂਸ਼ ਅਤੇ 44 ਡਿਗਰੀ 25 ਮਿੰਟ ਪੂਰਬੀ ਦੇਸ਼ਾਂਤਰ। ਇਰਾਕ ਵਿੱਚ ਫਾਰਸ ਦੀ ਖਾੜੀ ਤੋਂ 250 ਮੀਲ ਦੂਰ, ਦਜਲਾ ਨਦੀ ਦੇ ਕੰਢੇ, ਸਾਗਰ ਤਲ ਤੋਂ 120 ਫੁੱਟ ਦੀ ਉੱਚਾਈ ਉੱਤੇ ਸਥਿਤ।
ਬਗ਼ਦਾਦ ਦਜਲਾ ਅਤੇ ਫ਼ਰਾਤ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਸੰਗਮ ਉੱਤੇ ਵਸਿਆ ਹੈ। ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬਗ਼ਦਾਦ ਵਪਾਰਕ ਮਾਰਗ ਦਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪੜਾਅ ਅਤੇ ਵਣਜ-ਵਪਾਰ ਦਾ ਧੁਰਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼ ਮੁਤਾਬਕ ਛੇਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਨੌਸ਼ੇਰਵਾਂ ਨੇ ਇਸ ਦਾ ਪੁਨਰ-ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਹੀ ਇਸ ਦਾ ਨਾਂ ਬਗ਼ਦਾਦ ਪਿਆ। ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਨੌਸ਼ੇਰਵਾਂ ਨਿਆਂ ਦੀ ਤੱਕੜੀ ਫੜਦਾ ਸੀ। ਸੰਭਵ ਹੈ ਬਗ਼ਦਾਦ ਦਾ ਨਾਂ ਇਸੇ ਬਾਗ ਤੋਂ ਪਿਆ ਹੋਵੇ! ਇਸਲਾਮ ਦਾ ਵਿਸਤਾਰ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਇਹ ਇਸਲਾਮ ਧਰਮ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕੇਂਦਰ ਬਣ ਗਿਆ। ਮੰਗੋਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਹਲਾਕੂ ਨੇ 1258 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨਗਰ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਕੇ ਇੱਥੋਂ ਦੀ ਅਮੀਰ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਚਰਾਂਦਾਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਬਗਦਾਦ ਦਾ ਅਸਲੀ ਪਤਨ 1258 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਖੂਨੀ ਨਾਮਕ ਮੰਗੋਲ ਨੇ ਮੇਸੋਪੋਟੇਮੀਆ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਇਸਲਾਮੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸਿੰਚਾਈ ਢਾਂਚੇ ਨੂੰ ਤੋੜ ਕਰ ਕੇ ਉਪਜਾਊ ਖੇਤੀ-ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਸਟੇਪਸ ਜਾਂ ਘਾਹ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਕਾਲ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅਰੰਭਕ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ ਦੇ ਕੁੱਝ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਬਗਦਾਦ ਕਦੇ ਵੀ ਆਜ਼ਾਦ ਰਾਜਧਾਨੀ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇੱਥੇ ਹਿਨੈਦੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹਵਾਈ ਅੱਡਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਕਾਹਿਰਾ ਅਤੇ ਬਸਰਾ ਜੁੜੇ ਸਨ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦਾ ਇੰਗਲੈਂਡ, ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਪੂਰਬ ਨਾਲ ਵੀ ਹਵਾਈ ਸੰਬੰਧ ਹੋ ਗਿਆ। ਵਰਤਮਾਨ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸੰਸਾਰ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਹਵਾਈ ਸੇਵਾਵਾਂ ਇੱਥੋਂ ਹੋਕੇ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਤੁਰਕੀਂ ਤੱਕ ਰੇਲਮਾਰਗ ਬਣ ਜਾਣ ਨਾਲ ਇਸ ਦਾ ਸੰਪਰਕ ਸਿੱਧੇ ਭੂਮੱਧਸਾਗਰ ਨਾਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਵਾਜਾਈ ਦੇ ਸਾਧਨਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਕਾਰਨ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਬਗਦਾਦ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਗੁਆਚੀ ਹੋਈ ਇੱਜ਼ਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਨਗਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਇੱਥੋਂ ਦਰੀਆਂ, ਉੱਨ, ਗੋਂਦ, ਖਜੂਰ ਅਤੇ ਪਸ਼ੂਚਰਮ ਦਾ ਨਿਰਿਆਤ ਅਤੇ ਕਪਾਹ ਅਤੇ ਚਾਹ ਦਾ ਆਯਾਤ ਕਰ ਕੇ ਪੁਨਰਨਿਰਿਆਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਇੱਥੇ ਚਿਕਿਤਸਾ, ਕਲਾ, ਕਾਨੂੰਨ, ਇੰਜੀਨਿਅਰਿੰਗ, ਮਿਲਿਟਰੀ ਸਾਇੰਸ ਆਦਿ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦਾ ਉਚਿਤ ਪ੍ਰਬੰਧ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਪੁਰਾਤਤਵ ਅਜਾਇਬ-ਘਰ ਹੈ। ਨਗਰ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਮਕਾਨ, ਤੰਗ ਅਤੇ ਧੂੜ ਭਰੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਆਧੁਨਿਕ ਭਾਗ ਦਰਸ਼ਨੀ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਸੁੰਦਰ ਸੁੰਦਰ ਮਸਜਿਦਾਂ ਅਤੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਹਨ।
ਉਮਾਨ (Arabic: عمان) ਅਰਬੀ ਪਰਾਇਦੀਪ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਅਰਬ ਮੁਲਕ ਹੈ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਅਰਬ ਇਮਰਾਤ, ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਸਾਊਦੀ ਅਰਬ ਅਤੇ ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਯਮਨ ਨਾਲ ਲਗਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਰਾਨ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨਾਲ ਇਸ ਦੀਆਂ ਸਮੁੰਦਰੀ ਹੱਦਾਂ ਹਨ।
ਇਮਲੀ (ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ:Tamarind, ਅਰਬੀ: تمر هندي ਤਾਮਰ ਹਿੰਦੀ, "ਭਾਰਤੀ ਖਜੂਰ") ਪੌਦਾ ਕੁਲ ਫੈਬੇਸੀ ਦਾ ਤਪਤਖੰਡੀ ਅਫਰੀਕੀ ਮੂਲ ਦਾ ਇੱਕ ਰੁੱਖ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਫਲ ਲਾਲ ਜਿਹੇ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਵਾਦ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਖੱਟੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਮਲੀ ਦਾ ਰੁੱਖ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੀਆਂ ਪੱਤੀਆਂ ਇੱਕ ਡੰਡੀ ਦੇ ਦੋਨੋਂ ਤਰਫ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਲੱਗੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸਦੇ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਟੈਮੇਰਿੰਡਸ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਪ੍ਰਜਾਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਇਮਲੀ ਦੇ ਰੁੱਖ ਨੂੰ ਫਲੀ-ਨੁਮਾ ਫਲ ਲੱਗਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੰਸਾਰ ਭਰ ਅੰਦਰ ਦੇ ਪਕਵਾਨਾਂ ਲਈ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ਤੇ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਹੋਰ ਇਸਤੇਮਾਲ ਵੀ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਰਵਾਇਤੀ ਦਵਾਈਆਂ ਅਤੇ ਧਾਤ ਪਾਲਿਸ਼। ਲੱਕੜ ਨੂੰ ਤਰਖਾਣੀ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਗੀਗਨਵਾਲ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਬਲਾਕ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ-1 ਦਾ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਹੈ। ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਪਿੰਡਾਂ ਨਾਲ ਇਸਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਹਨ: ਪੰਡੋਰੀ ਖਜੂਰ, ਸੇਖੂਪੁਰ, ਪੰਡੋਰੀ ਭਾਵਾ, ਨੰਗਲ ਮਾਰੋਫ, ਬਹਾਦ, ਧੜੇ ਫਤਿਹ ਸਿੰਘ, ਦੋਸਾਰਕਾ ਅਤੇ ਫ਼ਤਿਹਪੁਰ।
ਇਹ ਪਿੰਡ ਇੱਕ ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਵਧਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਦੂਜੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹੈ।
ਫਰਮਾ:Infobox Italian city ਓਪੇਨੋ ਇਤਾਲਵੀ ਖੇਤਰ ਵੈਨੇਤੋ ਦੇ ਵੇਰੋਨਾ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ (ਨਗਰ ਪਾਲਿਕਾ) ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਵੈਨਿਸ ਤੋਂ 90 ਕਿਲੋਮੀਟਰ (56 ਮੀਲ) ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਵੇਰੋਨਾ ਤੋਂ ਲਗਭਗ 20 ਕਿਲੋਮੀਟਰ (12 ਮੀਲ) ਦੱਖਣ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ।
ਇੱਥੋਂ ਦਾ ਮੌਸਮ ਸਰਦੀਆਂ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਬਰਫਬਾਰੀ ਸਮੇਤ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਗਰਮ ਅਤੇ ਨਮੀ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਖਜੂਰ ਦੇ ਦਰੱਖਤ ਹਨ, ਸਬਟ੍ਰੋਪਿਕਲ ਮੌਸਮ ਹੈ।
ਸ਼ੀਰ ਖੁਰਮਾ ਜਾਂ ਸ਼ੀਰ ਖੋਰਮਾ ("ਦੁੱਧ ਅਤੇ ਖਜੂਰ") ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਖਾਧੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਪੁਡਿੰਗ ਹੈ। ਇਹ ਈਦ-ਉਲ-ਫ਼ਿਤਰ ਅਤੇ ਈਦ-ਉਲ-ਜ਼ੁਹਾ ਦੇ ਇਸਲਾਮੀ ਤਿਉਹਾਰਾਂ 'ਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਅਤੇ ਹੋਲੀ ਅਤੇ ਦੁਸਹਿਰੇ ਦੇ ਹਿੰਦੂ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ' ਤੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਭਾਰਤ ਦੀ ਇੱਕ ਰਵਾਇਤੀ ਮੂਲ ਬੰਗਾਲੀ ਮਠਿਆਈ ਸ਼ੇਮਈ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਰਵਾਇਤੀ ਤਿਉਹਾਰ ਦਾ ਨਾਸ਼ਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਸ਼ਨਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਮਠਿਆਈ ਹੈ। ਇਹ ਪਕਵਾਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ, ਦੁੱਧ, ਖੰਡ ਆਦਿ ਤੋਂ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਖੇਤਰ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਇਲਾਇਚੀ, ਪਿਸਤਾ, ਬਦਾਮ, ਲੌਂਗ, ਕੇਸਰ, ਕਿਸ਼ਮਿਸ਼ ਅਤੇ ਗੁਲਾਬ ਜਲ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪਕਵਾਨ ਈਦ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਸਵੇਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਈਦ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਨਾਸ਼ਤੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਦਿਨ ਭਰ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਅਸਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਇਰਾਨ ਤੋਂ ਦੁੱਧ ਅਤੇ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਤੋਂ ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ ਅਤੇ ਗਿਰੀਦਾਰ ਮਿਲਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿੱਥੋਂ ਇਹ ਉਤਪੰਨ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਤਲੇ ਹੋਏ ਸੇਵੀਆਂ ਅਤੇ ਕੈਰੇਮੇਲਾਈਜ਼ਡ ਸ਼ੂਗਰ ਨੂੰ ਜੋੜ ਕੇ ਸੋਧਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਖੁਰਮਾ ਵਿੱਚ ਵਰਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਮੁੱਖ ਤੱਤ ਦੁੱਧ, ਖੰਡ ਅਤੇ ਖਜੂਰ ਹਨ। ਖੇਤਰ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ, ਇਲਾਇਚੀ, ਪਿਸਤਾ, ਬਦਾਮ, ਲੌਂਗ, ਕੇਸਰ, ਸੌਗੀ ਅਤੇ ਗੁਲਾਬ ਜਲ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਵਰਮੀਸੇਲੀ ਸਪਸ਼ਟ ਮੱਖਣ ਵਿੱਚ ਤਲੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਫਿਰ ਦੁੱਧ ( ਸ਼ੀਰ ) ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵਰਮੀਸੇਲੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਪਕਾਉਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮਿਸ਼ਰਣ ਸੰਘਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਖੰਡ ਅਤੇ ਖਜੂਰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਥਾਨਕ ਲੋਕ ਉੱਚ ਦੁੱਧ ਅਤੇ ਵਰਮੀਸੇਲੀ ਅਨੁਪਾਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇਕਸਾਰਤਾ ਵਰਗੇ ਪਤਲੇ ਪੀਣ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ ਰੋਗ ਨਿਰੋਧਕ ਤੱਤਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ ਭੋਜਨ ਦਾ ਹੀ ਅੰਗ ਹਨ। ਬਦਾਮ, ਕਾਜੂ, ਅੰਜੀਰ, ਖਜੂਰ, ਛੁਹਾਰਾ, ਕੇਸਰ, ਮੂੰਗਫਲੀ, ਤਿਲ, ਕਿਸ਼ਮਿਸ਼ ਅਤੇ ਮੁਨੱਕਾ ਆਦਿ ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇੇ ਹਨ। ਇਹ ਪ੍ਰਕਿਰਤਕ ਤੌਰ ’ਤੇ ਇਹ ਤਰ ਅਤੇ ਗਰਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਈ ਰੋਗ ਲਈ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਪ੍ਰਾਕਿਰਤੀ ਬਾਰੇ ਜਾਣ ਲੈਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫ਼ਾਇਦਾ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਨੁਕਸਾਨ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਗਰਮ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਾਫ਼ੀ ਸੋਚ-ਸਮਝ ਕੇ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਰੋਗ ਦੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਸਲਾਹ ਨਾਲ ਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਸਰਦੀ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ ਉਹ ਫਲ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਪਾਣੀ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸਾ ਜਾਂ ਤਾਂ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ਤੇ, ਸੂਰਜ ਦੁਆਰਾ ਸੁਕਾ ਕੇ, ਜਾਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਡ੍ਰਾਇਅਰ ਜਾਂ ਡੀਹਾਈਡਰੇਟਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੁਆਰਾ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੋਵੇ। ਸੁੱਕੇ ਮੇਵਿਆਂ ਦੀ ਮੇਸੋਪੋਟੇਮੀਆ ਵਿੱਚ ਚੌਥੀ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਤੋਂ ਵਰਤੋਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਪਰੰਪਰਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਮਿੱਠੇ ਸੁਆਦ, ਪੌਸ਼ਟਿਕਤਾ, ਅਤੇ ਲੰਬੀ ਸ਼ੈਲਫ ਲਾਈਫ ਇਸਨੂੰ ਹਰਮਨ ਪਿਆਰਾ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਰਵਾਇਤੀ ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੌਗੀ, ਅੰਜੀਰ, ਖਜੂਰ, ਖੁਰਮਾਨੀ ਅਤੇ ਸੇਬ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਖੁਰਾਕ ਦਾ ਮੁੱਖ ਹਿੱਸਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਹ ਮੱਧ ਪੂਰਬੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੁਢਲੀ ਕਾਸ਼ਤ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੈ ਜੋ ਉਪਜਾਉ ਕ੍ਰਿਸੈਂਟ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਆਧੁਨਿਕ ਈਰਾਨ, ਇਰਾਕ, ਦੱਖਣ -ਪੱਛਮੀ ਤੁਰਕੀ, ਸੀਰੀਆ, ਲੇਬਨਾਨ, ਫਲਸਤੀਨ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਮਿਸਰ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਦਾ ਖੇਤਰ ਹੈ। ਸੁਕਾਉਣਾ ਜਾਂ ਡੀਹਾਈਡਰੇਸ਼ਨ ਕਰਨਾ ਵੀ ਭੋਜਨ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਰੂਪ ਸੀ: ਅੰਗੂਰ, ਖਜੂਰ ਅਤੇ ਅੰਜੀਰ ਜੋ ਦਰੱਖਤ ਜਾਂ ਵੇਲ ਤੋਂ ਡਿੱਗਦੇ ਹਨ, ਤੇਜ਼ ਧੁੱਪ ਵਿੱਚ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਮੁਢਲੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ-ਸੰਗ੍ਰਹਿਕਾਂ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਇਹ ਡਿੱਗੇ ਹੋਏ ਫਲ ਖਾਧੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਥਿਰਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੰਘਣੀ ਮਿਠਾਸ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੁੱਲ ਵਧਾਉਂਦੀ ਸੀ।
ਵਿਸ਼ਵ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਖਪਤਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਹਤ ਪ੍ਰਤੀ ਵੱਧ ਰਹੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਨੇ ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁੱਕੇ ਮੇਵਿਆਂ ਦੀ ਵੱਡੀ ਮੰਗ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਾਸਸ਼ੀਲ ਅਰਥਚਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮੱਧ-ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੀ ਵੱਧ ਰਹੀ ਆਮਦਨੀ ਏਸ਼ੀਆ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਵਿੱਚ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦੇ ਵਾਧੇ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰੇਗੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਭਾਰਤ ਵਰਗੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਮੌਕਿਆਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁੱਕੇ ਮੇਵਿਆਂ ਦੀ ਵਧਦੀ ਵਰਤੋਂ ਏਸ਼ੀਆ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਵਿੱਚ ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟ ਦੀ ਮੰਗ ਵਧਾਵੇਗੀ।
ਰਵਾਇਤੀ ਸੁੱਕੇ ਮੇਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਤੋਂ ਦਰਮਿਆਨੀ ਗਲਾਈਸੈਮਿਕ ਇੰਡੈਕਸ (ਜੀਆਈ) ਹੁੰਦਾ ਹੈ - ਇਹ ਇੱਕ ਮਾਪ ਹੈ ਕਿ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭੋਜਨ ਬਲੱਡ ਸ਼ੂਗਰ ਦੇ ਪੱਧਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੀਆਈ ਕਾਰਬੋਹਾਈਡਰੇਟ ਵਾਲਾ ਭੋਜਨ (ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ 50 ਗ੍ਰਾਮ ਉਪਲਬਧ ਕਾਰਬੋਹਾਈਡਰੇਟ) ਖਾਣ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਨੂੰ ਮਾਪਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਚਿੱਟੀ ਬਰੈੱਡ ਜਾਂ ਗਲੂਕੋਜ਼ ਤੋਂ ਕਾਰਬੋਹਾਈਡਰੇਟ ਦੀ ਸਮਾਨ ਮਾਤਰਾ ਪ੍ਰਤੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ।
ਡੀਹਾਈਡਰੇਸ਼ਨ ਦੇ ਢੰਗ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਹੋਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਖਪਤ ਲਈ ਲਮੇਰੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਫਲਾਂ ਅਤੇ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਾਡੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਬੈਕਟੀਰੀਆ, ਖਮੀਰ ਜਾਂ ਉੱਲੀ ਨੂੰ ਫੈਲਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਸੁੱਕੇ ਅੰਬਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਵਿੱਚ ਕਈ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਇਸਦੀ ਦਿੱਖ, ਰੀਹਾਈਡਰੇਸ਼ਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸੂਰਜ ਥੱਲੇ ਸੁਕਾਉਣਾ, ਟਰੇ (ਹਵਾ) ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਕੇ ਸੁਕਾਉਣਾ, ਫ੍ਰੀਜ਼ ਕਰ ਕੇ ਸੁਕਾਉਣਾ, ਅਤੇ ਵੈਕਿਉਮ ਮਾਈਕ੍ਰੋਵੇਵ ਰਾਹੀਂ ਸੁਕਾਉਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਹਰੇਕ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਆਪਣੇ ਫਾਇਦੇ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ ਵੱਖ -ਵੱਖ ਖੇਤਰਾਂ ਤੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਆਨਲਾਈਨ ਰਿਟੇਲਰਾਂ ਕੋਲੋਂ ਉਪਲਬਧ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਈਕਾੱਮਰਸ ਵੈਬਸਾਈਟਾਂ ਤੋਂ ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਦੇਣ ਅਤੇ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ਤੇ ਖਰੀਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
Owlapps.net - since 2012 - Les chouettes applications du hibou